Σχέδιο νόμου ετοιμάζεται για την εξαγορά των καταπατημένων δημόσιων εκτάσεων

Το υπ. Οικονομικών δίνει δικαίωμα σε περίπου 350.000 ιδιώτες να λάβουν τίτλους ιδιοκτησίας, με αντίτιμο ένα ποσό κοντά στις αντικειμενικές αξίες.Το ζήτημα των καταπατημένων εκτάσεων του Δημοσίου ανασύρει από τα συρτάρια η κυβέρνηση. Το υπουργείο Οικονομικών ετοιμάζει σχέδιο νόμου για την οριστική τακτοποίηση της αντιδικίας χιλιάδων ιδιοκτητών με το κράτος, φιλοδοξώντας να δώσει λύση σε ένα χρόνιο πρόβλημα.

Εκτιμάται ότι από το σύνολο της δημόσιας περιουσίας έχουν καταπατηθεί το 47% των αστικών ακινήτων και το 64% των αγροτικών εκτάσεων, με το 80% των ακινήτων του Δημοσίου στην Αττική να βρίσκεται στα χέρια καταπατητών.

Οπως αναφέρεται στον ψηφισθέντα προϋπολογισμό, η τακτοποίηση των κατεχόμενων δημόσιων και ανταλλάξιμων κτημάτων αναμένεται να εξασφαλίσει σημαντικά έσοδα. Εκτιμάται ότι περίπου 350.000 ιδιώτες θα λάβουν καθαρούς τίτλους ιδιοκτησίας, καταβάλλοντας ως αντίτιμο ένα ποσό που θα υπολογίζεται με βάση τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το τίμημα θα είναι χαμηλό για τους πολίτες με αποδεδειγμένη οικονομική αδυναμία, για ευπαθείς ομάδες, όπως οι πολύτεκνοι και οι ανάπηροι, αλλά και για περιπτώσεις που επί του καταπατημένου ακινήτου έχει ανεγερθεί πρώτη κατοικία. Αυτό, φυσικά, δεν αναιρεί το γεγονός ότι αποτελεί ακόμα μία επιβάρυνση σε χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων και μάλιστα σε μια περίοδο που η ακρίβεια σε ηλεκτρική ενέργεια, βασικά αγαθά και υπηρεσίες πιέζει ασφυκτικά τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Ο σχεδιασμός του υπουργείου Οικονομικών προβλέπει ότι μέσα στο 2022 θα «τρέξει» μια σειρά από έργα για την καταγραφή και την αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν δύο:

– Η αξιοποίηση γεωχωρικών δεδομένων για συνεχή καταχώριση των χωρικών μεταβολών των δημόσιων κτημάτων (λόγω ρυμοτομικών αλλαγών, απαλλοτριώσεων, καταπατήσεων κ.ά.), των ακτών (λόγω διαβρώσεων, τεχνικών έργων κ.ά.) και των κοινόχρηστων ζωνών αιγιαλού.

– Ο εντοπισμός και ο ακριβής προσδιορισμός ακίνητης περιουσίας ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Με τη σύμπραξη εξειδικευμένων τμημάτων ελληνικών πανεπιστημίων σχεδιάζεται ο ακριβής γεωχωρικός προσδιορισμός των ορίων δημόσιων ακινήτων ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή ιδιαίτερης οικονομικής ή πολιτιστικής σημασίας, τα οποία δεν ήταν τεχνικά εφικτό μέχρι σήμερα να οριοθετηθούν με τα υπάρχοντα μέσα (π.χ. Καλντέρα νήσου Θήρας). Ο ακριβής γεωχωρικός προσδιορισμός τέτοιων ακινήτων αναμένεται να επιφέρει σημαντικά οφέλη για το Δημόσιο.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η ειλημμένη απόφαση του οικονομικού επιτελείου για την τακτοποίηση των κατεχόμενων δημόσιων και ανταλλάξιμων κτημάτων. Η νέα ρύθμιση αποσκοπεί να βάλει σε τάξη τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα του Δημοσίου, καθώς, όσο προχωρούν το Κτηματολόγιο και οι δασικοί χάρτες, το κράτος θα ανακαλύπτει όλο και περισσότερους καταπατητές.

Θα δοθεί το δικαίωμα στους κατόχους να εξαγοράσουν υπό συγκεκριμένες και αυστηρές προϋποθέσεις από το κράτος τις εδαφικές εκτάσεις που καταπάτησαν έναντι τιμήματος.

Εξόφληση με δόσεις
Το ποσό θα υπολογίζεται με βάση τις τρέχουσες αντικειμενικές αξίες των ακινήτων με ποσοστό έκπτωσης και θα κλιμακώνεται ανάλογα με τη χρονική διάρκεια της καταπάτησης και το είδος του ακινήτου. Οπως αναφέρουν οι πληροφορίες, το τίμημα θα μπορεί να εξοφλείται σε δόσεις, οι οποίες θα διαμορφώνονται ανάλογα με το ύψος του. Θα υιοθετηθεί, δηλαδή, το μοντέλο για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων. Οσον αφορά την εξαγορά αγροτικών εκτάσεων, βασική προϋπόθεση είναι να αποδεικνύει ο κάτοχος ότι είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότης.

Τα οφέλη
Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, η εκκολαπτόμενη ρύθμιση συνιστά λύση αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας με πολλαπλή στόχευση:

α) Την εξάλειψη ιστορικά τεκμηριωμένων κοινωνικών αδικιών και συγκρούσεων ή διεκδικήσεων κάθε μορφής, που εκδηλώνονται κάθε φορά που η Πολιτεία προσπαθεί να προστατεύσει με συγκεκριμένα μέτρα αλλά με σημαντική χρονική υστέρηση την περιουσία της.

β) Την εισροή σημαντικών εσόδων στον κρατικό προϋπολογισμό και την αποτελεσματική προστασία της κοινόχρηστης περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και της περιουσίας που θα αποκαλυφθεί όταν τα ακίνητα δηλωθούν μέσω του Εθνικού Κτηματολογίου.

γ) Την απελευθέρωση των αρμόδιων διοικητικών υπηρεσιών και των δικαστηρίων από σημαντικό αριθμό δικών, εξόδων και γραφειοκρατικών διαδικασιών.

Πρωταθλήτρια η Κορινθία
Τα ακίνητα του Δημοσίου που έχουν καταπατηθεί στο πέρασμα των δεκαετιών είναι δεκάδες χιλιάδες, με τις υποθέσεις να λιμνάζουν εδώ και χρόνια στις δικαστικές αίθουσες. Ο χρόνος καταπάτησης αρχίζει από μερικούς μήνες και φτάνει μέχρι αρκετές δεκαετίες.

Ο βαθμός δυσκολίας του εγχειρήματος ανεβαίνει αν λάβει κανείς υπόψη ότι στα αστικά καταπατημένα κτήματα έχουν ανεγερθεί πολυκατοικίες, εργοστάσια, αποθήκες, ενώ δικαστικές αποφάσεις επί σχετικών προσφυγών του Δημοσίου στο μεγαλύτερο ποσοστό καταλήγουν υπέρ των καταπατητών, γιατί αυτοί στηρίζονται σε τίτλους που είτε δημιούργησαν οι ίδιοι είτε καταπατητές μετά το 1884, τη στιγμή που το Δημόσιο προβάλλει δικαιώματα ως… μοναδικός κληρονόμος του τουρκικού δημοσίου.

Τα περισσότερα καταπατημένα δημόσια ακίνηταμε πλήρη στοιχεία βρίσκονται στην Κορινθία (31.212 στρέμματα) και ακολουθούν η Εύβοια (23.443 στρέμματα), η Αττική (23.399 στρέμματα) και η Ηλεία (22.633 στρέμματα). Σημαντικός είναι και ο αριθμός των κατεχόμενων δημόσιων ακινήτων στην Αργολίδα, στη Μαγνησία, στη Λάρισα και τη Θεσσαλονίκη.

Στην κατηγορία όσων ακινήτων δεν συνοδεύονται από χάρτες, τα περισσότερα βρίσκονται στα Δωδεκάνησα (30.189 στρέμματα), στην Κοζάνη (16.660 στρέμματα) και στις Σέρρες (14.538 στρέμματα). Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ακίνητα με έκταση μεγαλύτερη των 2.000 στρεμμάτων αντιπροσωπεύουν το 46% του συνόλου των κατεχόμενων δημόσιων κτημάτων, ενώ τα καταπατημένα ακίνητα άνω των 5.000 στρεμμάτων, το 21%.

Από τον Δρυ στον Τσακαλώτο: Τα πέντε νομοσχέδια που έμειναν στα συρτάρια
Το σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών για την οριστική τακτοποίηση της αντιδικίας χιλιάδων ιδιοκτητών με το κράτος δεν είναι το πρώτο. Για την ακρίβεια, έρχεται να προστεθεί στις αρκετές απόπειρες των τελευταίων πολλών ετών, οι οποίες όμως παρέμειναν στα συρτάρια και δεν έφτασαν ποτέ στη Βουλή. Η μοναδική ρύθμιση που ψηφίστηκε κι έγινε νόμος του κράτους ήταν εκείνη του μακρινού 1977 (Ν. 719), που προέβλεπε την εκχώρηση των καταπατημένων ακινήτων του Δημοσίου σε ιδιώτες σε χαμηλές τιμές, χωρίς όμως ουσιαστικά να εφαρμοστεί ποτέ.

  1. Από τότε σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις επιδίωξαν τη νομιμοποίηση καταπατημένων ακινήτων. Το 1998, ο τότε υφυπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σημίτη, Γιώργος Δρυς, είχε συντάξει σχετικό νομοσχέδιο που προέβλεπε, μεταξύ άλλων, ότι η τιμή για την εξαγορά των ακινήτων αυτών ήταν η αντικειμενική αξία τους, με εκπτώσεις για την πρώτη κατοικία, τους πολυτέκνους, τους αγρότες και τις παραμεθόριες περιοχές. Το νομοσχέδιο παραπέμφθηκε στις καλένδες.
  2. Το ζήτημα ατόνησε για κάποια χρόνια, για να επανέλθει στο προσκήνιο επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή. Οι πρώτες πινελιές μπήκαν το 2005, αλλά το τελικό σχέδιο νόμου καταρτίστηκε το 2009 από τον τότε υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Γιάννη Παπαθανασίου. Ως τίμημα εξαγοράς λάμβανε την αντικειμενική αξία του ακινήτου κατά τον χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησης εξαγοράς. Ειδικά όσοι είχαν ανεγείρει σε καταπατημένες εκτάσεις του Δημοσίου οικοδομές τις οποίες χρησιμοποιούσαν για πρώτη κατοικία, καθώς και όσοι από αυτούς ήταν ανάπηροι ή πολύτεκνοι, θα μπορούσαν να εξαγοράσουν τις εκτάσεις καταβάλλοντας στο κράτος τα προβλεπόμενα τιμήματα με πρόσθετες εκπτώσεις από 10% έως και 30%. Επίσης, το τίμημα εξαγοράς μειωνόταν κατά 0,25% για κάθε χρόνο κατοχής πριν από την 31η Δεκεμβρίου 2008. Δηλαδή, για το ελάχιστο διάστημα αυθαίρετης κατοχής των 20 ετών, το οποίο έθετε το σχέδιο νόμου ως προϋπόθεση για την υπαγωγή στις ευνοϊκές διατάξεις, η συνολική μείωση θα έφτανε το 5%.

Τελικά, ούτε αυτό το νομοσχέδιο πρόλαβε να πάρει τον δρόμο προς τη Βουλή, καθώς λίγους μήνες αργότερα προκηρύχθηκαν εκλογές και η διακυβέρνηση της χώρας πέρασε στα χέρια του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου.

  1. Το 2011 νομοθετική πρωτοβουλία για την εξαγορά καταπατημένων εκτάσεων ανέλαβε ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Προέβλεπε πως το τελικό ποσό θα υπολογιζόταν επί της αντικειμενικής τιμής του ακινήτου και θα εξαρτιόταν από το είδος και τη χρήση της καταπατημένης εκτάσεως, καθώς και την εισοδηματική και οικογενειακή κατάσταση του φορολογουμένου.

Το τίμημα θα μειωνόταν κατά ένα ποσοστό για κάθε χρόνο κατοχής του ακινήτου πριν από το 2009. Περαιτέρω, κατά περίπου 10%, εφόσον ο κάτοχος είχε ανεγείρει πρώτη κατοικία στη δημόσια έκταση, και κατά επιπλέον 10%, εφόσον ήταν πολύτεκνος ή ανάπηρος. Ούτε όμως αυτό το σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις» έγινε νόμος του κράτους.

  1. Σχέδιο νόμου έτοιμο προς κατάθεση στη Βουλή καταρτίστηκε και το 2014 από τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Παρείχε τη δυνατότητα εξαγοράς με ευνοϊκούς όρους 28.000 ακινήτων, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά είχαν καταπατηθεί για διάστημα μεγαλύτερο των 20 χρόνων. Το τίμημα για την εξαγορά ενός καταπατημένου ακινήτου θα υπολογιζόταν βάσει της χαμηλότερης αντικειμενικής αξίας του γεωγραφικού διαμερίσματος όπου βρισκόταν το ακίνητο. Το ποσό αυτό θα καταβαλλόταν είτε εφάπαξ με έκπτωση 5% είτε σε διμηνιαίες δόσεις 800 ευρώ κατά ελάχιστο καθεμία. Μπορούσαν να εξαγοραστούν τα αστικά ακίνητα, ενώ για οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, έκταση μέχρι πέντε στρέμματα και για περιοχές που βρίσκονταν μέσα σε σχέδιο πόλης ή για οικισμούς που προϋφίστανται του έτους 1923, έκταση ίση με το ελάχιστο εμβαδόν αρτίου όσο και αγροτικά. Ενιαία έκταση μέχρι 10 στρέμματα και μέχρι 20 στρέμματα συνολικά.

Η κατάθεση του νομοσχεδίου αναβλήθηκε εξαιτίας των πολιτικών εξελίξεων με την προεδρική εκλογή και τις πρόωρες εκλογές του Ιανουαρίου του 2015. Αποτέλεσε, όμως, τη βάση για ένα νέο σχέδιο νόμου, το οποίο επεξεργάστηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όταν ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

  1. Η ρύθμιση θα είχε μόνιμο χαρακτήρα, δηλαδή, θα μπορούσαν να κάνουν χρήση τους ανά πάσα στιγμή οι ενδιαφερόμενοι πολίτες, αρκεί να πληρούνται συγκεκριμένες περιβαλλοντικές και οικιστικές προϋποθέσεις.

Θα αφορούσε μόνο περιοχές οι οποίες είναι ενταγμένες στο σχέδιο πόλης και σε καμία περίπτωση το ΥΠΟΙΚ δεν ήταν διατεθειμένο να παραχωρήσει τίτλους ιδιοκτησίας για εκτός σχεδίου εκτάσεις. Για να ίσχυε η ρύθμιση σε μια περιοχή, θα έπρεπε, εκτός από την ένταξή της στο σχέδιο πόλης, να έχουν ολοκληρωθεί η χάραξη του αιγιαλού, η κτηματογράφηση, η ένταξη στο αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας και οι δασικοί χάρτες.

Βάση του υπολογισμού του τιμήματος που θα πρέπει να καταβάλει ο ιδιοκτήτης θα αποτελούσε η αντικειμενική αξία, ενώ θα προβλέπονταν εκπτώσεις για τις ευπαθείς ομάδες και πολλές δόσεις. Με την καταβολή του τιμήματος ο ενδιαφερόμενος πολίτης θα αποκτούσε αυτόματα καθαρούς και οριστικούς τίτλους ιδιοκτησίας και θα είχε το δικαίωμα να προχωρήσει σε κάθε μορφής μεταβίβαση, όπως είναι η πώληση και η γονική παροχή. Και αυτή η ρύθμιση είχε την τύχη όλων των προηγουμένων. Μένει να δούμε τι μέλλει γενέσθαι με το εκκολαπτόμενο σχέδιο νόμου της νυν ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών.

Βασίλης Παπακωνσταντόπουλος

newsbreak.gr

19 Φεβρουαρίου, 2022 /  

Κτηματολόγιο: Διευκρινιστική Οδηγία από το Ελληνικό Κτηματολόγιο για τις δασικές ιδιοκτησίες

Τον πονοκέφαλο που προκλήθηκε από το ζήτημα του ιδιοκτησιακού λόγω των δασικών χαρτών προσπαθεί να λύσει το υπουργείο Περιβάλλοντος μέσω χρησικτησίας και συμβολαίων προ της 1ης.7.2001.

Ετσι, το Ελληνικό Κτηματολόγιο απέστειλε στους αναδόχους μελετών κτηματογράφησης διευκρινιστική οδηγία -σε συνέχεια αντίστοιχής εγκυκλίου του ΥΠΕΝ- για το τι ισχύει σε Επτάνησα, Κύθηρα-Αντικύθηρα, Κρήτη, σε κάποια νησιά του Αιγαίου και Ιονίου, αλλά και τη Μάνη. Μεταξύ των όσων αναφέρονται, ξεκαθαρίζεται σε ποιες περιπτώσεις, δάση, δασικές, χορτολιβαδικές και βραχώδεις εκτάσεις, προκρίνεται ως ιδιοκτήτης το Δημόσιο και σε ποιες ο ιδιώτης.

Σύμφωνα με το άρθρο 62 του Ν. 998/1979 (όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4821/2021), το βάρος απόδειξης ιδιοκτησίας μεταξύ Δημοσίου και ιδιώτη σε δάση, δασικές εκτάσεις, χορτολιβαδικές και βραχώδεις εκτάσεις πέφτει στον ιδιώτη, εκτός από τις παραπάνω περιοχές.

Οπως προκύπτει, το Δημόσιο θα πρέπει να έχει τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητας, δηλαδή:

– Τίτλος ιδιοκτησίας (πώληση, δωρεά, κήρυξη της απαλλοτρίωσης υπέρ του Δημοσίου μετά την καταβολή της αποζημίωσης στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και η από 18-9-1952 σύμβαση μεταξύ του Δημοσίου και της Εκκλησίας της Ελλάδας).

– Πράξεις μίσθωσης ή παραχώρησης ή άλλης εκμετάλλευσης.

– Πράξεις αξιοποίησης και προστασίας της έκτασης ως δημόσιας (πράξεις διαχείρισης των δημόσιων δασών και δασικών εκτάσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις του Δασικού Κώδικα).

– Δικαστικές αποφάσεις και απορριπτικές γνωμοδότησεις των Συμβουλίων Ιδιοκτησίας Δασών, καθώς και υπουργικές αποφάσεις αποδοχής τους.

Αντίστοιχα, ο ιδιώτης θα πρέπει να έχει: τίτλο μέχρι την 1η/7/2001 (αυτού και των δικαιοπαρόχων του), ανεξαρτήτως του πότε μεταγράφηκε στο υποθηκοφυλακείο ή του ό,τι ισχύει στο άρθρο 10 του Ν. 32088/2003 (π.χ. ιδιωτικά δάση, δικαστικές αποφάσεις κ.λπ.).

Τι συμβαίνει όμως ανά περιοχή; Στη Μάνη, εάν το Ελληνικό Δημόσιο δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητας ισχύει ό,τι ισχύει μεταξύ των ιδιωτών.

– Στα Κύθηρα-Αντικύθηρα, το Ελληνικό Δημόσιο προκρίνεται μόνο με τίτλους κτήσης, αλλιώς επίσης ισχύει ό,τι ισχύει μεταξύ των ιδιωτών.

– Σε Κρήτη και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, ο ιδιώτης προκρίνεται, εφόσον το Ελληνικό Δημόσιο δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητας, είτε με τίτλο μέχρι τη 1η/7/2001 (αυτού και των δικαιοπαρόχων του) είτε ο ιδιώτης έχει αποδεδειγμένα συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο χρησικτησίας μέχρι το 1915 (ο θεσμός της χρησικτησίας ίσχυσε στην Κρήτη μέχρι τη 12η-9-1915).

– Στις Κυκλάδες τώρα, ο ιδιώτης δεν μπορεί να επικαλεστεί χρησικτησία, επομένως για να προκριθεί πρέπει να έχει τίτλο μέχρι την 1η/7/2021.

– Στα Επτάνησα, ο ιδιώτης προκρίνεται, εφόσον το Ελληνικό Δημόσιο δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητας είτε με τίτλο μέχρι την 1η/7/2001 (αυτού και των δικαιοπαρόχων του) είτε ο ιδιώτης έχει αποδεδειγμένα συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο χρησικτησίας την 22α.02.1946 (οπότε και ίσχυε στις περιοχές αυτές ο Ιόνιος Αστικός Κώδικας, που προέβλεπε τη χρησικτησία).

– Στα Δωδεκάνησα (πλην Ρόδου, Κω και σε τμήμα της Λέρου) είναι λίγο πιο πολύπλοκα τα πράγματα. Εκταση που έχει χαρακτηριστεί ως δασική για την οποία το Δημόσιο διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας, ενώ και ο ιδιώτης επικαλείται μεταγεγραμμένο τίτλο ιδιοκτησίας που έχει συνταχθεί έως τη 1η.7.2001: προκρίνεται ο ιδιώτης μόνον εφόσον αποδείξει α) δεκαετή νομή και κατοχή έως τη 10η.1.1949 και β) αδιατάρακτη και καλόπιστη νομή και κατοχή με διανοία κυρίου έκτοτε, άλλως αποδίδεται στο Δημόσιο.

Παράλληλα, για έκταση που έχει χαρακτηριστεί ως δασική για την οποία το Δημόσιο δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητάς του, όπως πράξεις μίσθωσης, παραχώρησης ή άλλης εκμετάλλευσης, αξιοποίησης και προστασίας της έκτασης ως δημόσιας, ενώ ο ιδιώτης επικαλείται μεταγεγραμμένο τίτλο ιδιοκτησίας που έχει συνταχθεί έως την 1η.7.2001: προκρίνεται ο ιδιώτης.

Τέλος, για έκταση που έχει χαρακτηριστεί ως δασική για την οποία το Δημόσιο δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας ενώ ο ιδιώτης επικαλείται χρησικτησία: προκρίνεται ο ιδιώτης μόνον εφόσον αποδείξει α) δεκαετή νομή και κατοχή έως τη 10η. 1.1949 και β) αδιατάρακτη και καλόπιστη νομή και κατοχή με διανοία κυρίου έκτοτε, άλλως αποδίδεται στο Δημόσιο.

άρθρο eleftherostypos.gr: ΜΑΡΙΝΑ ΞΥΠΝΗΤΟΥ

 

28 Δεκεμβρίου, 2021 /  

Έγγραφο ΥΠΕΝ για Δασικούς Χάρτες: Σε ποιες περιπτώσεις το δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας

Διευκρινιστικό έγγραφο απέστειλε το ΥΠΕΝ προς τις Γενικές Διευθύνσεις Δασών, με το οποίο αναλύει τις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες το Ελληνικό Δημόσιο δεν δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε δάση.

To εν λόγω έγγραφο έχει θέμα: Οδηγίες εφαρμογής των διατάξεων της περίπτωσης IV της παρ. 1 του άρθρου 10 του ν. 3208/2003 και του άρθρου 8Α του ν. 998/1979, το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 149 του ν. 4819/2021.

Όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο:

Το Ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε δάση, δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις, που βρίσκονται στις περιοχές του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του ν. 998/1979, εφόσον δύο προϋποθέσεις:

α) το Δημόσιο δεν διαθέτει στοιχεία απόδειξης της κυριότητάς του, όπως οι ενδεικτικά αναφερόμενες στη διάταξη πράξεις μίσθωσης, παραχώρησης, αξιοποίησης και προστασίας της έκτασης ως δημόσιας και

β) οιδιεκδικούντες την έκταση διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας, οι ίδιοι ή οι δικαιοπάροχοί τους, οι οποίοι έχουν συνταχθεί μέχρι την 1η.7.2001 το αργότερο, έστω και εάν έχουν
μεταγραφεί μεταγενέστερα.

Ως προς την υπό στοιχείο (α) προϋπόθεση διευκρινίζεται ότι στοιχεία απόδειξης της κυριότητας του Δημοσίου, ενδεικτικά, μπορεί να είναι:

1) Τίτλος ιδιοκτησίας
Ως τίτλος ιδιοκτησίας θεωρείται οποιαδήποτε συμβολαιογραφική πράξη με την οποία μεταβιβάζεται έκταση προς το Δημόσιο, λόγω π.χ. πώλησης ή δωρεάς. Η κήρυξη της απαλλοτρίωσης υπέρ του Δημοσίου, μετά την καταβολή της αποζημίωσης στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, επίσης μετάγει την κυριότητα της έκτασης στο Δημόσιο.
Τίτλο για το Δημόσιο συνιστά και η από 18-9-1952 σύμβαση μεταξύ του Δημοσίου και της Εκκλησίας της Ελλάδας, η οποία κυρώθηκε με το από 26-9-1952 Βασιλικό Διάταγμα (ΦΕΚ 289 Α’).

2) Πράξεις μίσθωσης ή παραχώρησης ή άλλης εκμετάλλευσης
Ως τέτοιες θεωρούνται η εκμίσθωση των δημοσίων δασικών εκτάσεων βάσει διατάξεων της δασικής νομοθεσίας καθώς και οι πράξεις με τις οποίες παραχωρείται η χρήση δημόσιας δασικής έκτασης για έναν από τους σκοπούς του ΣΤ’ Κεφαλαίου του ν. 998/79.

3) Πράξεις αξιοποίησης και προστασίας της έκτασης ως δημόσιας
Ως τέτοιες μπορούν να θεωρηθούν οι πράξεις διαχείρισης των δημόσιων δασών και δασικών εκτάσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 117επ. του Δασικού Κώδικα.

4) Δικαστικές αποφάσεις και απορριπτικές γνωμοδότησεις των Συμβουλίων Ιδιοκτησίας Δασών καθώς και υπουργικές αποφάσεις αποδοχής τους.

Εάν δεν συντρέχουν και οι δύο ως άνω προϋποθέσεις, δηλαδή είτε στην περίπτωση που το Ελληνικό Δημόσιο διαθέτει ικανά στοιχεία για να αποδείξει την κυριότητά του, είτε ο διεκδικών δεν διαθέτει τίτλο ιδιοκτησίας, ο οποίος να έχει συνταχθεί μέχρι την 1η.7.2001, το Ελληνικό Δημόσιο εξακολουθεί να προβάλει δικαιώματα κυριότητας στις εκτάσεις αυτές, όπως έπραττε μέχρι σήμερα. Ο έλεγχος της συνδρομής των ανωτέρω προϋποθέσεων και η διοικητική αναγνώριση της κυριότητας επί των εν λόγω εκτάσεων πραγματοποιείται από τα συμβούλια του άρθρου 8Α του ν. 998/1979, όπως αυτό προκύπτει από τη συνδυαστική ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων του εδ. δ’ της παρ. 5 του άρθρου 3 και του άρθρου 8Α του ως άνω νόμου.

9 Δεκεμβρίου, 2021 /  

Παράταση καταληκτικής ημερομηνίας υποβολής αντιρρήσεων για τους δασικούς χάρτες

Από τη Γενική Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου (Α.Δ. Αιγαίου) ανακοινώνεται ότι εκδόθηκαν από τις Διευθύνσεις Δασών χωρικής αρμοδιότητας Α.Δ. Αιγαίου οι τροποποιητικές αποφάσεις των αντίστοιχων αποφάσεων του παρακάτω Πίνακα 1, οι οποίες αφορούν αποκλειστικά την παράταση κατά τέσσερις (4) μήνες των προθεσμιών υποβολής αντιρρήσεων κατά του Δασικού Χάρτη, σύμφωνα με το άρθρο 70 του Νόμου 4843/2021 (ΦΕΚ Α΄ 193).

Ως εκ τούτου, η καταληκτική ημερομηνία ανά Διεύθυνση Δασών για την υποβολή αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου του Δασικού Χάρτη διαμορφώνεται ως φαίνεται στον Πίνακα 2.

Πίνακας 1: ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ Δ/ΝΣΕΩΝ ΔΑΣΩΝ Α.Δ.ΑΙ.

Δ/νση Δασών Αρ. απόφασης ΑΔΑ Θέμα

Δωδεκανήσου 52001/27.10.2021 52899/03.11.2021 ΨΨΓ2ΟΡ1Ι-Ζ10 ΩΗΥΝΟΡ1Ι-Χ2Μ Τροποποίηση της υπ’αριθμ.πρωτ.5962/5-02-2021 (ΑΔΑ: 6Φ49ΟΡ1Ι-ΘΚ0) απόφασης Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου με θέμα “Ανάρτηση του δασικού χάρτη των περιοχών αρμοδιότητας Δ/νσης Δασών Δωδεκανήσου σύμφωνα με τον ενσωματωμένο Πίνακα Δήμων, των Π.Ε. Ρόδου, Κω, Καλύμνου και Καρπάθου” και πρόσκληση για υποβολή αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου του.

Κυκλάδων 51523/11.11.2021 ΨΚΘΖΟΡ1Ι-ΘΙ2 Τροποποίηση της υπ’αριθμ.πρωτ.9095/23.02.2021 (ΑΔΑ: ΩΘΙΣΟΡ1Ι-ΑΞ2) απόφασης ανάρτησης των δασικών χαρτών των Π.Ε. Σύρου, Άνδρου, Τήνου, Νάξου, Θήρας, Κέας-Κύθνου, Πάρου, Μήλου, Μυκόνου, και πρόσκληση ενδιαφερομένων για υποβολή αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου τους.Λέσβου 52187/29.10.2021 62Ζ3ΟΡ1Ι-ΖΟ5 2η Τροποποίηση της υπ’αριθμ.πρωτ.4692/29-01-2021 (ΑΔΑ: Ω1ΩΟΡ1Ι-ΨΡ3) απόφασης ανάρτησης δασικού χάρτη των προκαποδιστριακών ΟΤΑ των Δήμων Μυτιλήνης και Δυτικής Λέσβου της Π.Ε. Λέσβου και των Δήμων Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου της Π.Ε. Λήμνου και πρόσκλησης ενδιαφερομένων για υποβολή αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου του, αποκλειστικά και μόνο ως προς την προθεσμία υποβολής αντιρρήσεων και την καταληκτική ημερομηνία αυτής.

Σάμου 51548/25.10.2021 ΨΓΖ9ΟΡ1Ι-9ΝΠ Τροποποίηση της υπ’αριθμ.πρωτ.3186/22-1-2021 (ΑΔΑ: ΨΝ9ΓΟΡ1Ι-ΝΥΟ) απόφασης της Διεύθυνσης Δασών Ν. Σάμου με θέμα «Ανάρτηση δασικού χάρτη των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων των Δήμων Ανατολικής Σάμου, Δυτικής Σάμου, Ικαρίας και Φούρνων, Περιφερειακής Ενότητας Σάμου και Περιφερειακής Ενότητας Ικαρίας και πρόσκληση για υποβολή αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου του».

Χίου 52468/01.11.2021 ΩΣΧΡΟΡ1Ι-42Ι 2η Τροποποίηση της υπ’αριθμ.πρωτ.10846/26-02-2021 (ΑΔΑ: 6ΓΒΖΟΡ1Ι-ΕΡΙ) απόφασης περί συγκρότησης Σημείου Υποστήριξης Αναρτημένου δασικού χάρτη (Σ.Υ.Α.Δ.Χ.) των Δήμων Χίου, Ηρωικής Νήσου Ψαρών και Οινουσσών της Π.Ε. Χίου.

Πίνακας 2: ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΩΝ

Δ/νση Δασών Καταληκτική ημερομηνία υποβολής αντιρρήσεων Καταληκτική ημερομηνία υποβολής αντιρρήσεων (για τους διαμένοντες στην αλλοδαπή)

Δωδεκανήσου 04/04/2022 26/04/2022

Κυκλάδων 18/04/2022 09/05/2022

Λέσβου 30/03/2022 19/04/2022

Σάμου 23/03/2022 12/04/2022

Χίου 26/04/2022 16/05/202

πηγή : Δημοκρατική

15 Νοεμβρίου, 2021 /  

Οι 21 ανατροπές σε Κτηματολόγιο, εκτός σχεδίου δόμηση και δασικά ακίνητα

Σημαντικές ανατροπές και απλοποίηση των διαδικασιών φέρνει για εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων, το νέο πλαίσιο για τη λειτουργία του Κτηματολογίου, τις ηλεκτρονικές μεταβιβάσεις, τα «αγνώστου ιδιοκτήτη», τις αγροτοδασικές εκτάσεις και την εκτός σχεδίου δόμηση.

Με τις νέες αλλαγές που σε πολλές περιπτώσεις συνιστούν ανατροπές, ξεκαθαρίζει το τοπίο και περιορίζονται οι χρονοβόρες διαδικασίες του Κτηματολογίου, ενώ κάθε ιδιοκτήτης και επαγγελματίας θα μπορεί από τον επόμενο μήνα, να έχει πρόσβαση στα στοιχεία των ακινήτων, προκειμένου να προχωρήσει σε μεταβίβαση. Με το νέο πλαίσιο, η άντληση πληροφοριών θα είναι ευκολότερη, άμεση και ταχύτατη, καθώς οι ενδιαφερόμενοι θα χρησιμοποιούν τους κωδικούς Taxisnet και θα εισέρχονται μέσα στο σύστημα, έτσι ώστε να λαμβάνουν με ηλεκτρονικό τρόπο τα πιστοποιητικά που χρειάζονται.

Το νέο νομοθετικό πλαίσιο του υπουργείου Περιβάλλοντος… υπόσχεται επιτάχυνση των διαδικασιών για το Κτηματολόγιο κατά δύο χρόνια, ενώ αναμένεται να δοθεί λύση και σε δεκάδες περιοχές όπου εκκρεμεί ακόμη η διαδικασία της κτηματογράφησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση τα σημερινά δεδομένα, σχεδόν το σύνολο των ακινήτων στην επικράτεια, θα μπορούσαν να εγγραφούν στο Κτηματολόγιο, χωρίς να απαιτούνται άλλες διαδικασίες. Ωστόσο, μέσα στην ελληνική… τρέλα, ήταν αδύνατον να λειτουργήσει η σχετική διαδικασία, καθώς θα έπρεπε να έχουν εκδικαστεί όλες οι αιτήσεις και να έχουν καταγραφεί οι αντιρρήσεις και οι αντίθετες απόψεις.

 

Νέα δεδομένα για την κτηματογράφηση

Πιο απλός θα είναι στο εξής ο… δρόμος για την τακτοποίηση ακινήτων στο Κτηματολόγιο, κάτι που ισοδυναμεί με απαλλαγή των πολιτών και των επαγγελματιών από το γραφειοκρατικό καρκίνωμα που συναντάται κατά τη διαδικασία μεταβίβασης ενός ακινήτου.

Με βάση τις αλλαγές που εισάγει ο τελευταίος νόμος του υπουργείου Περιβάλλοντος, προβλέπονται τα εξής:

  1. Οι πολίτες θα μπορούν να υποβάλλουν αιτήσεις διόρθωσης των κτηματολογικών στοιχείων, μετά την ανάρτηση. Το Γραφείο Κτηματογράφησης θα διορθώνει, εφόσον μπορεί, τα πρόδηλα και άλλα σφάλματα, αναμορφώνοντας κτηματολογικούς πίνακες και διαγράμματα.
  2. Για όσες υποθέσεις προκύπτει αμφισβήτηση ως προς την ύπαρξη δικαιωμάτων ιδιωτών (δηλαδή όταν απαιτείται εκτοπισμός προσώπου ή εντοπίζονται διαφορές πέρα από τη ζώνη κανονισμού ορίων και την επιτρεπτή απόκλιση του εμβαδού), θα συντάσσεται έκθεση και οι διαφορές αυτές θα διαβιβάζονται στις επιτροπές επίλυσης υποθέσεων κτηματογράφησης με διαδικασίες εξπρές.
  3. Οι ιδιώτες και οι επαγγελματίες (δικηγόροι, μηχανικοί, συμβολαιογράφοι και δικαστικοί επιμελητές) θα έχουν δωρεάν πρόσβαση εξ αποστάσεως στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες, αμέσως μετά την έναρξη λειτουργίας του Κτηματολογίου στην περιοχή. Έτσι, θα λαμβάνουν άμεσα τα σχετικά πιστοποιητικά (π.χ. κτηματολογικά φύλλα και διαγράμματα, πιστοποιητικά βαρών κ.λ.π.) και θα έχουν τη δυνατότητα υποβολής αιτήσεων για καταχώριση πράξεων (π.χ. συμβολαίων, αγωγών, δικαστικών αποφάσεων κλπ.).
  4. Η νομοθεσία προβλέπει την παράταση έως τις 31/12/2022 για τη διόρθωση ανακριβειών των πρώτων κτηματολογικών εγγραφών. Έτσι, υπάρχει η δυνατότητα δικαστικής ή εξωδικαστικής διόρθωσης όλων των σφαλμάτων, είτε αφορούν σε ακίνητα γνωστού είτε “αγνώστου” ιδιοκτήτη. Σημειώνεται ότι με το προηγούμενο νομοθετικό πλαίσιο, όποιο ακίνητο δεν είχε δηλωθεί έως τις 31/12/2021 και καταγραφόταν ως “αγνώστου ιδιοκτήτη”, θα περιερχόταν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου. Η συγκεκριμένη παράταση είναι σωτήρια για χιλιάδες ιδιοκτήτες προκειμένου να ελέγξουν τις πρώτες εγγραφές των ακινήτων τους και να τις διορθώσουν ώστε να διαφυλάξουν την περιουσία τους.
  5. Εισάγεται η δυνατότητα διόρθωσης ανακριβειών των πρώτων κτηματολογικών εγγραφών με τη διαδικασία της διαμεσολάβησης. Η παρέμβαση αυτή συνιστά πρωτοτυπία, καθώς μέχρι σήμερα για τις σχετικές διορθώσεις απαιτείται η έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης. Πλέον, οι ιδιώτες, εάν συμφωνούν, μπορούν να λύνουν τη διαφορά συμβιβαστικά, γλιτώνοντας χρόνο και χρήμα. Εξάλλου, η εν λόγω αλλαγή εμπίπτει στη γενικότερη πρόθεση της Κυβέρνησης για ικανοποίηση της επιταγής των θεσμών για προώθηση των εναλλακτικών μεθόδων επίλυσης των διαφορών. Μάλιστα, προβλέπεται ο ορισμός Κτηματολογικού Εφέτη, εξειδικευμένου δηλαδή δικαστή, που θα κρίνει σε δεύτερο βαθμό τις σχετικές υποθέσεις
  6. Αναμορφώνεται η διαδικασία διόρθωσης προδήλων σφαλμάτων με την ένδειξη «άγνωστου ιδιοκτήτη». Μέχρι σήμερα, για να διορθωθούν με τη σχετική διαδικασία οι εγγραφές «άγνωστου ιδιοκτήτη» έπρεπε να υπάρχει η ρητή συναίνεση του Ελληνικού Δημοσίου, την οποία ουδέποτε χορηγούσε, καθώς… κανένας δεν έβαζε την τελική υπογραφή. Στο εξής, η συναίνεση του Ελληνικού Δημοσίου για τη διόρθωση του σχετικού προδήλου σφάλματος θα τεκμαίρεται από τη μη προβολή αντιρρήσεων εντός εξήντα (60) ημερών από την επίδοση της αίτησης σε αυτό. Σε μια τέτοια περίπτωση ο Προϊστάμενος του Κτηματολογικού Γραφείου, εάν συντρέχουν και οι άλλες νόμιμες προϋποθέσεις, οφείλει να διορθώσει τη σχετική κτηματολογική εγγραφή. Με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει αποσυμφόρηση των δικαστηρίων, καθώς οι προϊστάμενοι των κτηματολογικών γραφείων μέχρι σήμερα είχαν την τάση να απορρίπτουν, ακόμη και αβάσιμα σχετικές αιτήσεις παραπέμποντας τους ιδιοκτήτες σε μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες.
  7. Προβλέπεται η συγκρότηση τριμελών επιτροπών στις οποίες οι πολίτες θα μπορούν, εάν το επιθυμούν, να προσφεύγουν όταν ο Προϊστάμενος ενός κτηματολογικού γραφείου αρνείται την καταχώριση μιας πράξης ή απορρίπτει αδικαιολόγητα μια αίτηση διόρθωσης. Επιπλέον, οι ιδιοκτήτες θα μπορούν, εάν θέλουν, να προσφύγουν απευθείας δικαστικά για να ανατρέψουν την αρνητική απάντηση του Προϊσταμένου.
  8. Διασφαλίζονται πλήρως όλα τα δικαιώματα όσων θεωρούν ότι θίγονται με βάση τα στοιχεία της ανάρτησης (που προσεγγιστικά ανέρχονται στο 2% του συνόλου των ιδιοκτητών), χωρίς αυτό να μεταφράζεται σε σημαντική καθυστέρηση για τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες.. Η αναμόρφωση των κτηματολογικών στοιχείων θα γίνεται σε αυτό το χρονικό σημείο, δηλαδή πριν την εξέταση των παραπάνω υποθέσεων από τις επιτροπές επίλυσης. Αυτό σημαίνει ότι αμέσως μετά τη διόρθωση όλων εκείνων των σφαλμάτων που διορθώνονται, θα ξεκινά η λειτουργία του Κτηματολογίου στην περιοχή. Πριν την έκδοση αποφάσεων από τις επιτροπές, θα εκδίδεται η διαπιστωτική πράξη περαίωσης της κτηματογράφησης για την περιοχή και θα διενεργούνται οι πρώτες εγγραφές στα κτηματολογικά βιβλία. Οι αιτήσεις διόρθωσης που θα εκκρεμούν θα σημειώνονται στο κτηματολογικό φύλλο του ακινήτου, έτσι ώστε κάθε τρίτος ενδιαφερόμενος να μπορεί να πληροφορείται σχετικά με το τι αμφισβητείται.

 

Ανατροπές στα δασικά

Ξεκαθάρισμα του τοπίου υπέρ των ιδιοκτητών επιφέρουν οι ρυθμίσεις του νέου νόμου για τα ακίνητα μέσα σε δασικές ή αγροτοδασικές εκτάσεις.

Ειδικότερα:

  1. Τίτλοι ιδιοκτησίας άνω της 20ετίας, που όμως μπορεί να έχουν μεταγραφεί και μεταγενέστερα για τους ιδιώτες, κατοχυρώνουν την περιουσία του ιδιοκτήτη, εφόσον υπάρχουν και τα ανάλογα τοπογραφικά διαγράμματα.
  2. Το Δημόσιο απαγορεύεται να ασκεί ένδικα μέσα σε αποφάσεις που αναγνωρίζουν κυριότητα ή άλλο εμπράγματο δικαίωμα ιδιωτών σε δάση, δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις.
  3. Η μεταβίβαση των αγροτικών εκτάσεων ευρύτερου κτήματος στο οποίο περιέχονται και δασικές εκτάσεις, χωρίς την άδεια του Δασαρχείου, δεν συνιστά παράνομη κατάτμηση.
  4. Οι ρυθμίσεις για περιοχές της χώρας, που δεν ισχύει το τεκμήριο της κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου επί δασών και δασικών εκτάσεων αφορούν στους ιδιοκτήτες ακινήτων, τα οποία βρίσκονται στις περιφέρειες των Πρωτοδικείων Ιονίων Νήσων, Κρήτης, Λέσβου, Σάμου, Χίου και Κυκλάδων, των νήσων Κυθήρων, Αντικυθήρων, καθώς και της περιοχής της Μάνης όπως αυτή ορίζεται από τα διοικητικά όρια των Καλλικρατικών Δήμων Ανατολικής και Δυτικής Μάνης. Στις περιοχές αυτές το Ελληνικό Δημόσιο δεν ασκεί ένδικα μέσα κατά αποφάσεων του κτηματολογικού δικαστή με τις οποίες αναγνωρίζεται η κυριότητα ή άλλο εμπράγματο δικαίωμα ιδιωτών ή νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου επί των εκτάσεων, εφόσον δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητάς του. Επιπλέόν τα πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής που εκδόθηκαν πριν την ψήφιση του νέου νόμου και αφορούν στις εκτάσεις αυτών των περιοχών, ανακαλούνται από τότε που εκδόθηκαν.
  5. Η κατακύρωση ενός ακινήτου “αγνώστου ιδιοκτήτη” ισχύει και σε περιοχές για τις οποίες το Ελληνικό Δημόσιο δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητας του, όπως πράξεις μίσθωσης, παραχώρησης ή άλλης εκμετάλλευσης, αξιοποίησης και προστασίας της έκτασης ως δημόσιας. Σε μια τέτοια περίπτωση, απαραίτητες προϋποθέσεις είναι η ύπαρξη τίτλων ιδιοκτησίας που είχαν συνταχθεί έως την 01/07/2001, έστω και αν η μεταγραφή έγινε αργότερα, αλλά και η καλή πίστη του διεκδικούντος την έκταση χωρίς ταυτόχρονα αυτή να διεκδικείται από το Δημόσιο.
  6. Σε περίπτωση που το δικαίωμα της κυριότητας επί των εκτάσεων έχει καταχωρηθεί υπέρ ιδιωτών ή νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου στα κτηματολογικά βιβλία των οικείων κτηματολογικών γραφείων, τότε, το Ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σ΄ αυτά.
  7. Τα αρμόδια Συμβούλια μπορούν να ζητήσουν και την αποστολή από άλλες δημόσιες υπηρεσίες κάθε χρήσιμου εγγράφου ή άλλου στοιχείου ή να διατάξουν τη διενέργεια ειδικής έρευνας ή πραγματογνωμοσύνης, για να βγει ασφαλής κρίσης σχετικά με τα δικαιώματα που προβάλλει ο ιδιώτης.

 

Μεταβιβάσεις μόνο μέσω συμβολαιογραφείων

Το συμβολαιογραφικό γραφείο θα αποτελεί τον μοναδικό… σταθμό για τον ιδιοκτήτη ενός ακινήτου που μεταβιβάζεται, γεγονός που αναμένεται να δώσει τέλος στην ταλαιπωρία πολλών δεκαετιών.

Ειδικότερα, οι νέες διαδικασίες που θα ακολουθούνται στο εξής, είναι οι παρακάτω:

  1. Εισάγεται ο Ηλεκτρονικός Φάκελος Μεταβίβασης Ακινήτου, βάσει του οποίου θα διευκολύνεται η όλη διαδικασία σε όλα τα στάδια. Πρόκειται για μια παρέμβαση που αποσκοπεί στην απλοποίηση και την ψηφιοποίηση των επιμέρους διαδικασιών σε μια αγοραπωλησία.
  2. Η διαδικασία θα ξεκινά και θα ολοκληρώνεται ηλεκτρονικά στο γραφείο του συμβολαιογράφου, παρέχοντας σε όλους τους συμβαλλόμενους όλα τα εχέγγυα ότι η αγοραπωλησία θα ολοκληρωθεί ορθά.
  3. Ψηφιοποιούνται περισσότερα από 17 πιστοποιητικά, ώστε να μπει τέλος στη σημερινή κατάσταση με τις απίστευτες καθυστερήσεις και την ταλαιπωρία, που επιδεινώθηκαν μέσα στις συνθήκες της πανδημίας. Τα έγγραφα αυτά, τα οποία μέχρι σήμερα αναζητούνται σε έντυπη μορφή από διάφορες δημόσιες υπηρεσίες, θα χορηγούνται ηλεκτρονικά, μέσα από ένα εκτεταμένο πλαίσιο διασυνδέσεων μεταξύ των μητρώων του Δημοσίου.

Αλλαγές στην αρτιότητα των κατά παρέκκλιση άρτιων οικοπέδων

Η έκδοση οικοδομικής άδειας έως το τέλος του 2022, αποτελεί το “κλειδί” για να σώσουν χιλιάδες ιδιοκτήτες οικοπέδων την αρτιότητα τους, εφόσον αυτά είναι κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα.

 

Επιπλέον, με βάση το νέο πλαίσιο, ισχύουν τα εξής:

  1. Καθορίζεται μαθηματικός τύπος για τα τετραγωνικά που μπορούν να οικοδομηθούν. Έτσι, το εμβαδόν θα κυμαίνεται από 86-186 τ.μ., ανάλογα με την επιφάνεια του οικοπέδου. Παρά το γεγονός ότι τα τετραγωνικά δομήσιμης επιφάνειας, μειώνονται, εντούτοις παίρνουν ανάσα χιλιάδες ιδιοκτήτες, οι οποίοι ήταν… μπλοκαρισμένοι στις υπηρεσίες δόμησης. Σημειώνεται ότι με βάση τον περυσινό νόμο Χατζηδάκη, όσα κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα δεν έχουν οικοδομική άδεια έως το τέλος του 2022, τότε μετατρέπονται σε… χωράφια, ενώ απαραίτητη προϋπόθεση για να μη γίνουν οριστικά… χωράφια, θα είναι η κατασκευή τουλάχιστον του φέροντος οργανισμού, έως το τέλος του 2026. Για οικόπεδα εμβαδού 2.000 τετραγωνικών μέτρων, η μέγιστη επιτρεπόμενη επιφάνεια δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 186 τετραγωνικά μέτρα, για εμβαδόν οικοπέδου από 1.200-2.000 τ.μ., η δόμηση καθορίζεται σε 136 μέτρα (ήταν 150 τ.μ. πριν) και για τα οικόπεδα με εμβαδόν 750-1.200 τ.μ., η μέγιση δόμηση καθορίζεται σε 86 τ.μ. (ήταν 100 τ.μ.)
  2. Επιβάλλεται Τέλος οικοδομικών αδειών για τις εκτός σχεδίπου περιοχές που στερούνται ρυμοτομικού σχεδίου και στις οποίες έχουν καθοριστεί οι χρήσεις γης ή υπάρχουν περιορισμοί και ειδικοί όροι δόμησης. Το Τέλος είναι αρκετά… αλμυρό και έχει καθοριστεί στο 5% του συμβατικού προϋπολογισμού ή στο 0,5% όταν γίνεται χρήση αναλυτικού, ενώ θα αποδίδεται στο “Πράσινο Ταμείο” για τη χρηματοδότηση δράσεων σε εκτός σχεδίου περιοχές λόγω περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. Το ανώτατο ύψος του θα είναι 5.000 ευρώ και το ελάχιστο 250 ευρώ.
  3. Όλες οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε περιοχή που έχει καθοριστεί ως Ζώνη Ελεγχόμενης Ανάπτυξης για οικιστική ή άλλες χρήσεις γης, οφείλουν να συμμετάσχουν με εισφορά γης καθώς και με καταβολή μετρητών για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων και άλλων κοινοφελών χρήσεων.

 

9 Οκτωβρίου, 2021 /  

ΣτΕ: Συνταγματικοί οι αναθεωρημένοι δασικοί χάρτες

Η μείζονα Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με δύο αποφάσεις της, έκρινε ότι ο πυρήνας του νέου αναθεωρημένου-συστήματος που καθορίζει τους δασικούς χάρτες όλης της χώρας είναι συνταγματικός, ενώ ακύρωσε δύο διατάξεις της προσβαλλόμενης υπουργικής απόφασης που αφορούν τις εκδοθείσες οικοδομικές άδειες εντός δασικών εκτάσεων οι οποίες δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί και την εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία περιοχών εντός οικισμών.

Αναλυτικότερα, η μείζονα Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τις υπ΄ αριθμ. 1364 και 1365/2021 αποφάσεις της κατά πλειοψηφία (μειοψήφησαν 8 μέλη) έκρινε, το ζήτημα της συνταγματικότητας του άρθρου 48 του ν. 4685/2020, σχετικά με τους υπό έγκριση δασικούς χάρτες όλης της χώρας.

Κατ’ αρχάς να διευκρινιστεί, ότι το βασικό στοιχείο του νέου συστήματος είναι ότι οι δασικοί χάρτες καταρτίζονται, όχι μόνο βάσει αεροφωτογραφιών, που απεικονίζουν διαχρονικά τη δασική βλάστηση κάθε περιοχής, αλλά και βάσει διοικητικών πράξεων, οι οποίες καθόριζαν άλλες χρήσεις για ορισμένες εκτάσεις κατά το παρελθόν, ιδίως, μάλιστα, προ του Συντάγματος του 1975.

Δηλαδή, το νέο σύστημα συνοψίζεται, στον εξής κανόνα: Δασικό είναι ό,τι καλύπτεται από δασική βλάστηση όχι μόνο σήμερα, αλλά και κατά το παρελθόν, αρκεί να μην έχει εκδοθεί διοικητική πράξη που να αλλάζει τη χρήση του, κατά βάση, πριν από το Σύνταγμα του 1975 και για όσο χρόνο συνεχίζεται η επιτραπείσα χρήση.

Συγκεκριμένα, προέβλεψε, ο εν λόγω νόμος ότι παρόμοιες εκτάσεις, οι οποίες έχουν αφιερωθεί, λόγου χάρη, στη γεωργική χρήση πριν από το Σύνταγμα του 1975, αποσυνδέονται από τη δασική νομοθεσία, εφόσον εξακολουθούν να καλλιεργούνται, όχι μόνο από τους διαδόχους όσων είχαν αποκατασταθεί, αλλά και από τους διαδόχους των τότε ιδιοκτητών.

Προέβλεψε, επίσης, ο ίδιος νόμος, ότι εξαιρούνται από τη δασική νομοθεσία και, άρα, δεν εμφανίζονται στους χάρτες ως δασικές, οι περιοχές όπου έχουν εγκατασταθεί βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ακόμη και μετά το Σύνταγμα του 1975, μόνον, όμως, εφόσον η ίδρυσή τους έχει επιτραπεί βάσει διοικητικών πράξεων.

Αντίστοιχες ρυθμίσεις περιέχει ο νόμος και για τις περιοχές που καταλαμβάνονται από εγκεκριμένα σχέδια πόλεων ή περιλαμβάνονται εντός οικισμών. Επίσης, το σύστημα επεκτείνεται και στις οικοδομικές άδειες. Και οι εκτάσεις που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή τους εξαιρούνται από τη δασική νομοθεσία, υπό προϋποθέσεις, ακόμη και αν εκδόθηκαν μετά το 1975 (πριν, όμως, από το ν. 4030/2011).

Σήμερα, από την Ολομέλεια του ΣτΕ (πρόεδρος η Μαίρη Σαρπ και εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Χρήστος Ντουχάνης), κρίθηκε ότι ο πυρήνας του συστήματος αυτού είναι σύμφωνος με τις συνταγματικές επιταγές και συγκεκριμένα με τα άρθρα 24 παρ. 1 και 2 και 117 παρ. 3 του Συντάγματος.

Συγκεκριμένα, κρίθηκε ότι η αποτύπωση των δασικών εκτάσεων στους δασικούς χάρτες πρέπει να είναι αξιόπιστη και να μην περιλαμβάνει εκτάσεις, επί των οποίων δεν είναι νομικώς δυνατή η εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας και δεν επιτρέπεται να κηρυχθούν ως αναδασωτέες για να ανακτήσουν τη χαμένη δασική τους βλάστηση, διότι η βλάστηση αυτή απομακρύνθηκε για κάποιο νόμιμο λόγο.

Κατά τις αποφάσεις του ΣτΕ, η εμφάνιση τέτοιων εκτάσεων (καλλιεργουμένων ή άλλων) ως δασικών, θα προκαλούσε σύγχυση ως προς το ποιoς είναι, πράγματι, ο δασικός πλούτος της χώρας, και θα εμπόδιζε τη χάραξη αποτελεσματικής δημόσιας πολιτικής για τη σωτηρία των δασών που έχουν διασωθεί και την αναγέννηση όσων έχουν παρανόμως καταστραφεί ή αποτεφρωθεί (κατασκευή δασοτεχνικών έργων, διαχειριστικές μελέτες, συντήρηση δασών, καθορισμός σχεδίου και μέσων πυροπροστασίας κ.λπ.).

Κατά την Ολομέλεια του ΣτΕ, «η εμφάνιση αυτών των εκτάσεων ως δασικών θα ναρκοθετούσε και την ανάπτυξη των γεωργικών δραστηριοτήτων, οι οποίες, ιστορικά, συνέβαλαν στη μεταπολεμική ανόρθωση της χώρας και στον επισιτισμό του πληθυσμού της, τα οποία είχε υπόψη του το Σύνταγμα και γι’ αυτό, άλλωστε, επιτρέπει την κατ’ εξαίρεση μεταβολή του προορισμού των δασών για γεωργικές χρήσεις».

Παράλληλα, σύμφωνα πάντα με την Ολομέλεια του ΣτΕ, η ισορροπία μεταξύ προστασίας του περιβάλλοντος και ασφάλειας δικαίου διασφαλίζεται από την πρόβλεψη του νομοθέτη ότι η εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία των εκτάσεων αυτών τίθεται υπό τη διαρκή αίρεση της συνέχισης της χρήσης που επέτρεψε η διοικητική πράξη (π.χ. γεωργική), αφού, αν η χρήση αυτή εγκαταλειφθεί, η έκταση υπάγεται και πάλι στη δασική νομοθεσία.

Ακυρώθηκαν δύο διατάξεις

Πέρα από αυτά, η Ολομέλεια του ΣτΕ ακύρωσε δύο διατάξεις της επίμαχης προσβαλλόμενης υπουργικής απόφασης. Πρώτον, ακύρωσε, ως αντίθετες με το Σύνταγμα, τις διατάξεις που εξαιρούσαν από τη δασική νομοθεσία εκτάσεις για τις οποίες είχαν εκδοθεί οικοδομικές άδειες, στην περίπτωση που αυτές δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί.

Κρίθηκε, ειδικότερα, ότι η εφαρμογή της διάταξης αυτής θα επέτρεπε την εκχέρσωση δασικών εκτάσεων, για πρώτη φορά σήμερα, με σκοπό την ανέγερση κτιρίων, γεγονός αντίθετο με την ήδη ισχύουσα συνταγματική προστασία των δασών. Δεύτερον, ακύρωσε την εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία περιοχών εντός οικισμών, που είχαν οριοθετηθεί με απρόσφορες ρυθμίσεις ή διοικητικές εγκυκλίους και όχι σύμφωνα με την πάγια σχετική νομοθεσία.

 

ΣτΕ Ολ 1364-5/2021. Δασικοί χάρτες (ά. 48 ν. 4685/2020 και σχετική ΥΑ).

20 Σεπτεμβρίου, 2021 /  

ΣτΕ: Συνταγματικός με αστερίσκους ο νόμος για τους δασικούς χάρτες

ΣτΕ: Συνταγματικός με αστερίσκους ο νόμος για τους δασικούς χάρτες

Mε τη σφραγίδα της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε συνταγματικός σχεδόν στο σύνολό του ο νόμος του 2020, με τις διατάξεις του οποίου ρυθμίζεται το καθεστώς σχετικά με τους δασικούς χάρτες.

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με δύο αποφάσεις (πρόεδρος Μαίρη Σάρπ) έκρινε τις διατάξεις του νόμου 4685 του 2020 συνταγματικές, ανοίγοντας τον δρόμο για την εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας.

Το νέο σύστημα με τον νόμο του 2020που κρίθηκε συνταγματικός έχει ως εξής : Δασική έκταση είναι ό,τι καλύπτεται από δασική βλάστηση όχι μόνο σήμερα, αλλά και κατά το παρελθόν, αρκεί να μην έχει εκδοθεί διοικητική πράξη, που να αλλάζει τη χρήση της , κατά βάση, πριν από το Σύνταγμα του 1975 και για όσο χρόνο συνεχίζεται η χρήση που επιτράπηκε.

Συγκεκριμένα, προβλέπει, ότι εκτάσεις στις οποίες υπήρξε γεωργική χρήση πριν από το Σύνταγμα του 1975, δεν είναι πλέον δασικές, εφόσον εξακολουθούν να καλλιεργούνται ως σήμερα.

Προβλέπει  επίσης  ότι εξαιρούνται από τη δασική νομοθεσία και, άρα, δεν εμφανίζονται στους χάρτες ως δασικές, οι περιοχές όπου έχουν εγκατασταθεί βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ακόμη και μετά το Σύνταγμα του 1975, μόνον, όμως, εφόσον η ίδρυσή τους έχει επιτραπεί βάσει διοικητικών πράξεων.

Αντίστοιχες ρυθμίσεις περιέχει ο νόμος και για τις περιοχές που καταλαμβάνονται από εγκεκριμένα σχέδια πόλεων ή περιλαμβάνονται εντός οικισμών, τα όρια των οποίων έχουν καθορισθεί με διοικητικές πράξεις σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, έστω και μετά την ισχύ του Συντάγματος του 1975.

“Όχι” από το ΣτΕ στην οικοδόμηση

Οι ανώτατοι δικαστές «παγώνουν» περαιτέρω τσιμεντοποίηση των δασών, ακυρώνοντας ως «αντισυνταγματικές» τις διατάξεις που εξαιρούσαν από τη δασική νομοθεσία τις εκτάσεις εκείνες για τις οποίες είχαν εκδοθεί οικοδομικές άδειες, ακόμη κι αν δεν είχαν προλάβει να χτιστούν. Σύμφωνα με το σκεπτικό τους, εάν η συγκεκριμένη διάταξη εφαρμοζόταν θα επέτρεπε την εκχέρσωση δασικών εκτάσεων, για πρώτη φορά σήμερα, με σκοπό την ανέγερση κτιρίων, γεγονός αντίθετο με την ήδη ισχύουσα συνταγματική προστασία των δασών.

Επιπλέον, ακύρωσαν την εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία περιοχών εντός οικισμών, οι οποίες είχαν οριοθετηθεί με απρόσφορες ρυθμίσεις ή διοικητικές εγκυκλίους (π.χ. με παλιές αποφάσεις Νομαρχών κλπ.) και όχι σύμφωνα με την πάγια σχετική νομοθεσία.

Τέλος, το ΣτΕ ομόφωνα επιβεβαίωσε την ισχύουσα νομολογία του περί χρονικής προτεραιότητας του Δασολογίου έναντι του Κτηματολογίου, υπό την έννοια ότι η κτηματογράφηση πρέπει να στηρίζεται σε αξιόπιστους δασικούς χάρτες, ώστε το Δημόσιο να μπορεί αποτελεσματικά να ασκήσει τα δικαιώματά του  και να προστατέψει τη δημόσια περιουσία από  διεκδικήσεις τρίτων επί δασικών εκτάσεων.

 

ΣτΕ Ολ 1364-5/2021. Δασικοί χάρτες (ά. 48 ν. 4685/2020 και σχετική ΥΑ).

20/09/2021
ΣτΕ Ολ 1364-5/2021
Πρόεδρος: Μ. Σάρπ
Εισηγητής: Χ. Ντουχάνης
Δασικοί χάρτες (ά. 48 ν. 4685/2020 και σχετική ΥΑ)
    Με τις 1364 και 1365/2021 αποφάσεις της μείζονος Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε το ζήτημα της συνταγματικότητας του άρθρου 48 του ν. 4685/2020, σχετικά με τους υπό έγκριση δασικούς χάρτες όλης της Χώρας. Το βασικό στοιχείο του νέου συστήματος είναι ότι οι δασικοί χάρτες καταρτίζονται, όχι μόνο βάσει αεροφωτογραφιών, που απεικονίζουν διαχρονικά τη δασική βλάστηση κάθε περιοχής, αλλά και βάσει διοικητικών πράξεων, οι οποίες καθόριζαν άλλες χρήσεις για ορισμένες εκτάσεις κατά το παρελθόν, ιδίως, μάλιστα, προ του Συντάγματος του 1975. Δηλαδή, το νέο σύστημα συνοψίζεται, σε απλούστευση, στον εξής κανόνα: Δασικό είναι ό,τι καλύπτεται από δασική βλάστηση όχι μόνο σήμερα, αλλά και κατά το παρελθόν, αρκεί να μην έχει εκδοθεί διοικητική πράξη που να αλλάζει τη χρήση του, κατά βάση, πριν από το Σύνταγμα του 1975 και για όσο χρόνο συνεχίζεται η επιτραπείσα χρήση. Προέβλεψε, ειδικότερα, ο νόμος αυτός ότι παρόμοιες εκτάσεις, οι οποίες έχουν αφιερωθεί, λόγου χάρη, στη γεωργική χρήση πριν από το Σύνταγμα του 1975, αποσυνδέονται από τη δασική νομοθεσία, εφόσον εξακολουθούν να καλλιεργούνται, όχι μόνο από τους διαδόχους όσων είχαν αποκατασταθεί, αλλά και από τους διαδόχους των τότε ιδιοκτητών. Προέβλεψε επίσης ο νόμος ότι εξαιρούνται από τη δασική νομοθεσία και, άρα, δεν εμφανίζονται στους χάρτες ως δασικές, οι περιοχές όπου έχουν εγκατασταθεί βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ακόμη και μετά το Σύνταγμα του 1975, μόνον, όμως, εφόσον η ίδρυσή τους έχει επιτραπεί βάσει διοικητικών πράξεων. Αντίστοιχες ρυθμίσεις περιέχει ο νόμος και για τις περιοχές που καταλαμβάνονται από εγκεκριμένα σχέδια πόλεων ή περιλαμβάνονται εντός οικισμών, τα όρια των οποίων έχουν καθορισθεί με διοικητικές πράξεις σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, έστω και μετά την ισχύ του Συντάγματος του 1975. Το σύστημα επεκτείνεται και στις οικοδομικές άδειες. Και οι εκτάσεις που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή τους εξαιρούνται από τη δασική νομοθεσία, υπό προϋποθέσεις, ακόμη και αν εκδόθηκαν μετά το 1975 (πριν, όμως, από το ν. 4030/2011).
    Ο πυρήνας του συστήματος αυτού κρίθηκε σύμφωνος με το Σύνταγμα (άρθρα 24 παρ. 1 και 2 και 117 παρ. 3). Κρίθηκε, ειδικότερα, ότι η αποτύπωση των δασικών εκτάσεων στους δασικούς χάρτες πρέπει να είναι αξιόπιστη και να μην περιλαμβάνει εκτάσεις, επί των οποίων δεν είναι νομικώς δυνατή η εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας και δεν επιτρέπεται να κηρυχθούν ως αναδασωτέες για να ανακτήσουν τη χαμένη δασική τους βλάστηση, διότι η βλάστηση αυτή απομακρύνθηκε για κάποιο νόμιμο λόγο. Κατά το Δικαστήριο, η εμφάνιση τέτοιων εκτάσεων, (καλλιεργουμένων ή άλλων) ως δασικών, θα προκαλούσε σύγχυση ως προς το ποιός είναι, πράγματι, ο δασικός πλούτος της χώρας, και θα εμπόδιζε τη χάραξη αποτελεσματικής δημόσιας πολιτικής για τη σωτηρία των δασών που έχουν διασωθεί και την αναγέννηση όσων έχουν παρανόμως καταστραφεί ή αποτεφρωθεί (κατασκευή δασοτεχνικών έργων, διαχειριστικές μελέτες, συντήρηση δασών, καθορισμός σχεδίου και μέσων πυροπροστασίας κ.λπ.). Αλλά, κατά το Δικαστήριο, η εμφάνιση αυτών των εκτάσεων ως δασικών θα ναρκοθετούσε και την ανάπτυξη των γεωργικών δραστηριοτήτων, οι οποίες, ιστορικά, συνέβαλαν στη μεταπολεμική ανόρθωση της χώρας και στον επισιτισμό του πληθυσμού της, τα οποία είχε υπόψη του το Σύνταγμα και γι’ αυτό, άλλωστε, επιτρέπει την κατ’ εξαίρεση μεταβολή του προορισμού των δασών για γεωργικές χρήσεις. Πέραν, όμως, αυτών, η εξαίρεση των εκτάσεων που έχουν αποδοθεί σε άλλες χρήσεις με διοικητικές πράξεις, εξοπλισμένες με το τεκμήριο της νομιμότητας, αποσκοπεί και στην ασφάλεια δικαίου, η οποία δεν συμβιβάζεται με τη διαρκή αναμόχλευση εννόμων σχέσεων που έχουν διαμορφωθεί κατά το παρελθόν (π.χ. πολεοδόμηση δεκάδων Δήμων της Αττικής, οι οποίοι, πριν ενταχθούν σε σχέδιο είχαν, ίσως, δασικό χαρακτήρα και μη νομίμως εντάχθηκαν τότε). Σε κάθε περίπτωση, όπως έκρινε το Δικαστήριο, η ισορροπία μεταξύ προστασίας του περιβάλλοντος και ασφάλειας δικαίου διασφαλίζεται από την πρόβλεψη του νομοθέτη ότι η εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία των εκτάσεων αυτών τίθεται υπό τη διαρκή αίρεση της συνέχισης της χρήσης που επέτρεψε η διοικητική πράξη (π.χ. γεωργική), αφού, αν η χρήση αυτή εγκαταλειφθεί, η έκταση υπάγεται και πάλι στη δασική νομοθεσία.
    Το Δικαστήριο, παρά ταύτα, ακύρωσε δύο διατάξεις της υπουργικής απόφασης που είχε προσβληθεί. Πρώτον, ακύρωσε, ως αντίθετες με το Σύνταγμα, τις διατάξεις που εξαιρούσαν από τη δασική νομοθεσία εκτάσεις για τις οποίες είχαν εκδοθεί οικοδομικές άδειες, στην περίπτωση που αυτές δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί. Κρίθηκε, ειδικότερα, ότι η εφαρμογή της διάταξης αυτής θα επέτρεπε την εκχέρσωση δασικών εκτάσεων, για πρώτη φορά σήμερα, με σκοπό την ανέγερση κτιρίων, γεγονός αντίθετο με την ήδη ισχύουσα συνταγματική προστασία των δασών. Δεύτερον, ακύρωσε την εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία περιοχών εντός οικισμών, που είχαν οριοθετηθεί με απρόσφορες ρυθμίσεις ή διοικητικές εγκυκλίους και όχι σύμφωνα με την πάγια σχετική νομοθεσία.
     Οι αποφάσεις δεν ήταν ομόφωνες. Οκτώ σύμβουλοι διατύπωσαν τη γνώμη ότι, ειδικώς ως προς τις οικοδομικές άδειες, η εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία δεν έπρεπε να επεκταθεί, όπως προέβλεπε ο νόμος, και σε άδειες που εκδόθηκαν μετά την ισχύ του Συντάγματος του 1975 (μέχρι την ισχύ του ν. 4030/2011), κατά παράβαση της συνταγματικής νομιμότητας. Οι σχετικές εκτάσεις έπρεπε, κατά τη γνώμη των οκτώ αυτών συμβούλων, να απεικονίζονται στους χάρτες ως δασικές, παρά το τεκμήριο νομιμότητας των οικοδομικών αδειών. Προς την αντίθετη κατεύθυνση, άλλοι οκτώ σύμβουλοι διατύπωσαν τη γνώμη ότι η εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία έπρεπε να καταλαμβάνει και τις οικοδομικές άδειες που δεν έχουν υλοποιηθεί. Τούτο, διότι η μη υλοποίησή τους οφείλεται στη δυσμενή οικονομική συγκυρία της περασμένης δεκαετίας, η οποία ανάγκασε το νομοθέτη να παρατείνει συνεχώς την ισχύ των οικοδομικών αδειών, οι δε ενδιαφερόμενοι, που εκμεταλλεύθηκαν καλόπιστα τις παρατάσεις αυτές και ανέβαλαν την ανέγερση των οικοδομών τους, δεν μπορούν πλέον να τις κατασκευάσουν και θίγονται υπέρμετρα κατά παράβαση της ασφάλειας δικαίου. Δύο σύμβουλοι θεώρησαν ότι έπρεπε να μην εξαιρεθούν από τη δασική νομοθεσία ούτε οι οικισμοί που είχαν οριοθετηθεί με τις πάγιες διατάξεις, αλλά από αναρμόδια όργανα. Τέλος, μία σύμβουλος διαφώνησε καθ’ ολοκληρία με το σύστημα κατάρτισης των δασικών χαρτών, που προβλέπει αποτύπωση των διοικητικών πράξεων στους δασικούς χάρτες και την εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία των εκτάσεων, στις οποίες αφορούν. Υποστήριξε, ειδικότερα, ότι οι πράξεις αυτές είχαν εκδοθεί από όργανα της αγροτικής νομοθεσίας, τα οποία δεν διέθεταν την εξοικείωση των δασικών οργάνων με τη δασική νομοθεσία και ότι, κατά συνέπεια, οι πράξεις αυτές είναι απρόσφορες για την κατάρτιση των δασικών χαρτών. Κατά τη γνώμη αυτή, η υιοθέτηση αυτού του συστήματος υποβαθμίζει την προστασία των δασών και, μάλιστα, χωρίς αποχρώντα λόγο, αφού οι ωφελούμενοι από τις διοικητικές πράξεις δεν εμποδίζονται να συνεχίσουν τις δραστηριότητες που έχουν επιτραπεί από αυτές (π.χ. γεωργικές), χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει ότι οι σχετικές εκτάσεις πρέπει να εμφανίζονται ως μη δασικές και στους δασικούς χάρτες, ενώ, κατά τα λοιπά, η εκ νέου ανάρτηση και κύρωση των δασικών χαρτών απομακρύνει χρονικά, μη νομίμως, την ολοκλήρωση του Δασολογίου.
    Τέλος, το Δικαστήριο ομοφώνως επιβεβαίωσε την ισχύουσα νομολογία του περί χρονικής προτεραιότητας του Δασολογίου έναντι του Κτηματολογίου, υπό την έννοια ότι η κτηματογράφηση πρέπει να στηρίζεται σε αξιόπιστους δασικούς χάρτες, ώστε το Δημόσιο να μπορεί αποτελεσματικά να αποκρούσει κακόπιστες διεκδικήσεις από τρίτους ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων του επί δασικών εκτάσεων.

 

 

18 Σεπτεμβρίου, 2021 /  

Παράνομοι οι κυρωμένοι Δασικοί Χάρτες βάσει αποφάσεις του ΣτΕ – τι ισχύει για τα αναδασωτέα

Στην παράγραφο 3 του άρθρου 117 του Συντάγματος, προβλέπεται ότι δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν, κρίνονται υποχρεωτικά και άμεσα αναδασωτεες και δεν μπορούν να διατεθούν για άλλον προορισμό. Το Σύνταγμα της χώρας, αποτελεί τον υπέρτατο νόμο του κράτους. Οι Δασικοί Χάρτες του 2016, κρίθηκαν Αντισυνταγματικοι με διάφορες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποτελεί το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο στην Ελλάδα (ΣτΕ 1118/2018, ΣτΕ 1411/2019, ΣτΕ 156/2019 κ.α.). Στην απόφαση 2499/2012 του Συμβουλίου της Επικρατείας, με εισηγητρια την νυν πρόεδρο της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπουλου, προβλέπεται ότι δύναται να χρησιμοποιηθεί αναδασωτεα έκταση, για την δημιουργία αιολικού πάρκου, διότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ο συνταγματικός νομοθέτης είχε τη βούληση να απαγορεύσει τη χρησιμοποίηση αναδασωτέων εκτάσεων ακόμη και για σκοπούς ιδιαίτερης σημασίας για το δημόσιο συμφέρον που δεν μπορούν να καλυφθούν με άλλο τρόπο.

Παράνομοι οι κυρωμένοι Δασικοί Χάρτες, με βάσει αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας:

Παράνομοι σύμφωνα με το ΣτΕ είναι οι κυρωμένοι δασικοί χάρτες στις περιοχές της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένου και του δασικού χάρτη Μαγνησίας , γιατί δεν τηρήθηκε σωστά η διαδικασία από την διοίκηση σχετικά με τις αιτήσεις πολιτών για διόρθωση του χάρτη γιατί υπήρχαν πρόδηλα σφάλματα.

Έτσι σε νέες περιπέτειες «μπαίνει» η ολοκλήρωση των δασικών χαρτών και έμμεσα του Κτηματολογίου, μετά την απόφαση του ΣτΕ που κρίνει παράνομη την κύρωση δασικών χαρτών , γιατί δεν εξετάστηκαν ως Αντιρρήσεις από τις αρμόδιες Επιτροπές, χιλιάδες αιτήματα πολιτών που υποστήριζαν ότι υπάρχει λάθος στον χάρτη ( πρόδηλα σφάλματα) και η έκταση τους κακώς φαίνεται ως δασική, χωρίς να είναι στην πραγματικότητα.

Σύμφωνα με την πρακτική που ακολούθησαν οι διευθύνσεις δασών , για τα αιτήματα προδήλων σφαλμάτων που δόθηκε απορριπτική απάντηση από την διοίκηση , η υπόθεση έκλεινε χωρίς να εξετασθεί το θέμα από την αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων και χωρίς να κληθεί ο πολίτης να παραστεί και να υποστηρίξει το αίτημά του και έτσι η έκταση χαρακτηρίστηκε «πράσινη» , δηλαδή ως δασική στον μερικώς κυρωμένο δασικό χάρτη.

Αντίθετα τα αιτήματα για πρόδηλα σφάλματα που έγιναν δεκτά από την διοίκηση , παραπέμφθηκαν στη συνέχεια στις αρμόδιες Επιτροπές Αντιρρήσεων, προκειμένου να βγάλουν το τελικό πόρισμα. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι να λαμβάνουν οι πολίτες σε πολλές περιπτώσεις δύο συγκρουόμενες μεταξύ τους γνωματεύσεις. Μία θετική από την διοίκηση ( Δ/νση Δασών) και μια αρνητική από την Επιτροπή Αντιρρήσεων!

Τι έκρινε το ΣτΕ

Το Ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας εκδίκασε απόφαση σύμφωνα με την οποία πολίτης προσέφυγε κατά της ανάρτησης δασικού χάρτη, υποστηρίζοντας πως ο Δασικός Χάρτης εμπεριέχει λάθη που θεωρούνται πρόδηλα σφάλματα, όπως αυτά ορίζονται στην 153394/919/2017 απόφαση του ΥΠΕΝ και η διοίκηση μέσω της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών απέρριψε το αίτημα του και προχώρησε στην κύρωση του δασικού χάρτη συμπεριλαμβανομένης και της συγκεκριμένης έκτασης , ως δασικής.

Σύμφωνα με το ΣτΕ, η αρμόδια αρχή που εξέτασε το θέμα, αφού αρχικά δικαίως έκρινε πως τα σφάλματα του δασικού χάρτη δεν είναι πρόδηλα, θα έπρεπε στη συνέχεια να παραπέμψει την αίτηση για διόρθωση πρόδηλου σφάλματος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, προκειμένου η εν λόγω Επιτροπή να κρίνει, κατά πρώτον, εάν η αίτηση κατατέθηκε εντός της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων, σε καταφατική δε περίπτωση και εφόσον πληρούνται οι αντίστοιχες νόμιμες προϋποθέσεις, να την εξετάσει ως αντίρρηση, πληρώνοντας ο πολίτης το σχετικό παράβολο.

Η παράλειψη της διαβίβασης της αίτησης στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων οδήγησε το ΣτΕ στην απόφαση να κάνει δεκτή την αίτηση του πολίτη και να ζητήσει την ακύρωση του εν λόγω δασικού χάρτη.

Η περίληψη της απόφασης του ΣτΕ

Ο πολίτης μπορεί να κάνει χρήση της για διόρθωση του δασικού χάρτη , λόγω προδήλου σφάλματος, χωρίς μάλιστα, να έχει υποχρέωση καταβολής του ειδικού τέλους άσκησης αντιρρήσεων. Οι περιπτώσεις προδήλων σφαλμάτων είναι συγκεκριμένες και απαριθμούνται περιοριστικώς σε Υπουργική Απόφαση.

  • Η αίτηση για πρόδηλο σφάλμα του δασικού χάρτη πρέπει να είναι τεκμηριωμένη από τον ενδιαφερόμενο με στοιχεία, κατά τρόπο βέβαιο και αδιαμφισβήτητο, ώστε να μη χωρεί περαιτέρω κρίση επί του περιεχομένου τους εκ μέρους της Διοίκησης.
  • Η Υπηρεσία στην οποία υποβλήθηκε η αίτηση οφείλει είτε να την εξετάσει ως αίτηση αντιρρήσεων, είτε, αν δεν είναι αρμόδια, να τη διαβιβάσει στην αρμόδια προς εξέταση των αντιρρήσεων αρχή, προκειμένου αυτή, κατά περίπτωση, είτε να την εξετάσει αυτοτελώς, είτε να την συνεξετάσει με τυχόν ήδη υποβληθείσες αντιρρήσεις, εφόσον, βεβαίως, καταβληθεί το ειδικό τέλος, εάν συντρέχει περίπτωση. Εάν, όμως, η εν λόγω έκταση έχει συμπεριληφθεί στον κυρωθέντα δασικό χάρτη με πράσινο περίγραμμα και πράσινη διαγράμμιση, δηλαδή ως δασική, ο χάρτης πάσχει κατά τούτο, δεδομένου ότι εμπεριέχει την άρνηση της Διοίκησης να διαβιβάσει, όπως υποχρεούνταν, κατά τα προεκτεθέντα, την αίτηση διόρθωσης σφάλματος στην αρμόδια για τις αντιρρήσεις αρχή και περαιτέρω να περιλάβει την έκταση αυτή στον χάρτη με τον ειδικό υπομνηματισμό των εκτάσεων, για τις οποίες εκκρεμούν αντιρρήσεις.

Οι συνέπειες

Με βάση την απόφαση του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ, που έκρινε παράνομη την κύρωση του δασικού χάρτη Λάρισας , γιατί δεν εξετάσθηκε η αίτηση πρόδηλου σφάλματος από την Επιτροπή Αντιρρήσεων , υπάρχει θέμα νομιμότητας όλων δασικών χαρτών που έχουν κυρωθεί γιατί ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία.

Συγκεκριμένα οι περιοχές που αφορά η απόφαση του ΣτΕ είναι περίπου 2750 προκαποδιστριακοί ΟΤΑ, που κυρώθηκε ο δασικός χάρτης και αφορά περίπου στο 50% της έκτασης της χώρας.

 

Το Σύνταγμα της Ελλάδος, για την υποχρεωτική αναδάσωση δασικών εκτάσεων που κατεστράφησαν:

Ο όρος «αναδάσωση» (αγγλ: reforestation), λέξη σύνθετη με πρώτο συνθετικό την πρόθεση «ανά» (ξανά) και δεύτερο τη λέξη «δάσωση» (<δάσος), περιγράφεται στην καθημερινή γλώσσα και στα λεξικά ως «τεχνητή δημιουργία δάσους σε περιοχή όπου το δάσος είχε απογυμνωθεί ή καεί ή καταστραφεί με οιονδήποτε τρόπο με φύτευση δενδρυλλίων που παράγονται σε φυτώρια ή με σπορά». Ανεξάρτητα από το κατά πόσον ο εν λόγω ορισμός ομοιάζει ή διαφέρει με το νομικό ορισμό της έννοιας, καθίστανται λοιπόν αναγκαίες δύο τουλάχιστον παρατηρήσεις: αφενός ότι η αναδάσωση εντάσσεται ευθέως στους κατασταλτικούς μηχανισμούς που διαθέτει το κράτος προκειμένου να άρει τις συνέπειες της πυρκαγιάς ή αποψίλωσης από άλλη αιτία και να επαναφέρει το θιγέν δασικό οικοσύστημα στην προτέρα κατάσταση, αφετέρου ότι η αναδάσωση εμπεριέχει το «δάσος» ως προσδιοριστικό της στοιχείο και ως προϋπόθεση αναγκαία για να την ορίσουμε και προσεγγίσουμε.

Συνταγματική πρόβλεψη

Η διάταξη της παρ. 3 του άρθρ. 117 Συντάγματος εμφανώς μαρτυρεί την οικολογική αγωνία του για τη συνεχώς μειούμενη δασοκάλυψη και την συνακόλουθη οικολογική ανισορροπία. Σύμφωνα με αυτή, «Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό.»

Η έκταση κηρύσσεται αναδασωτέα με σκοπό αφενός τη διατήρηση του δασικού χαρακτήρα της έκτασης (προκειμένου να αποκλειστεί η διάθεση για άλλο προορισμό και αφετέρου προς επαναδημιουργία της δασικής βλάστησης με φυσική αναγέννηση (αναφύτευση προκειμένου να συμβεί αυτό), αλλά και δάσωση εκτάσεων που δεν είχαν μέχρι πρότινος δασικό χαρακτήρα. Η κήρυξη αναδάσωσης συνάπτεται με τις προϋποθέσεις που το ίδιο το Σύνταγμα στο άρθρο 117 παρ. 3 θέτει και είναι υποχρεωτική εξίσου για τις δημόσιες όσο και για τις ιδιωτικές εκτάσεις

Η ταχθείσα από τον Ν. 998/79 τρίμηνη προθεσμία κήρυξης η οποία έχει μετατραπεί σε δίμηνη (δυνάμει της διάταξης της παρ. 2 άρθρ. 12 Ν. 2040/1992), έχει ενδεικτικό και όχι αποκλειστικό χαρακτήρα, πρόκειται για μία βραχεία προθεσμία, έχει δε χαρακτήρα έντονης υπόδειξης προς δράση στη διοίκηση.

Ιδίως επί Δασικών Πυρκαγιών

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο νόμος συνάπτει ορισμένη διοικητική συμπεριφορά που ακολουθεί την κήρυξη αναδάσωσης με την αιτία καταστροφής της δασικής βλάστησης. Έτσι για τις δασικές πυρκαγιές – για τις οποίες διαλαμβάνει το τέταρτο κεφάλαιο του Ν. 998/79 υπό τη μορφή λήψης προληπτικών ή κατασταλτικών μέτρων – ορίζεται ότι μετά την καταστολή της πυρκαγιάς, η έκταση πρέπει να φυλάσσεται για να αποτραπεί τυχόν κίνδυνος αναζωπύρωσης, ενώ ο δασάρχης προβαίνει στις αναγκαίες διοικητικές ενέργειες προκειμένου η έκταση να καθοριστεί (αεροφωτογραφία, χαρτογράφηση) και να αναδασωθεί (άρθρ. 34 Ν. 998/79).

Αυστηρή προστασία των αναδασωτέων εκτάσεων

Ειδικά η προστασία των αναδασωτέων εκτάσεων χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη αυστηρότατων διατάξεων τόσο συνταγματικών όσο και σε επίπεδο τυπικού νόμου (άρθρ. 38 επ. Ν. 998/79). Στο αυστηρό καθεστώς των δασών και δασικών εκτάσεων, προκειμένου να διατηρηθεί η χρήση κατά τον προορισμό τους και να διαφυλαχθεί η οικολογική ισορροπία υπάγονται και οι κηρυσσόμενες αναδασωτέες εκτάσεις για την αναδημιουργία προϋπαρχούσης δασικής βλαστήσεως ή τη δάσωση. Ο αυστηρός χαρακτήρας αποσκοπεί στην ίδια την υπόσταση των δασών/δασικών εκτάσεων, η οποία έχει ή κινδυνεύει να αρθεί (έχει ήδη υποβαθμισθεί ουσιωδώς). Ο χαρακτήρας αυτός αναφέρεται σε πληθώρα γνωρισμάτων που φέρει η προστασία αυτή.

Σε αντίθεση με την εξαίρεση που προβλέπει το άρθρ. 24 παρ. 1 για τη μεταβολή του προορισμού δασών ή δασικών εκτάσεων, η διάταξη της παρ. 3 άρθρ. 117 Σ προβλέπει τη διάθεση της κηρυχθείσης αναδασωτέας έκτασης μόνο για την πραγμάτωση του σκοπού της αναδάσωσης, αφού αυτός ανάγεται σε ύψιστο σκοπό δημοσίου συμφέροντος. Αυτό υποδηλώνει, κατά την άποψη του γράφοντος, τη διακριτική προστασία που επεφύλαξε ο συντακτικός νομοθέτης στις αναδασωτέες εκτάσεις.

Καταληκτικά: Αναγκαία μέτρα σε νομικό επίπεδο

Σημαντικό παράγοντα της επιτυχίας της δασικής μεταρρύθμισης αποτελεί και ο συνεχής, πλήρης, αποτελεσματικός και πολυεπίπεδος έλεγχος εφαρμογής των μέτρων πρόληψης αλλά και καταστολής/επανόρθωσης των δασικών πυρκαγιών, αλλά και των υπολοίπων αιτιών (για παράδειγμα φυσικών αιτιών) που προκαλούν υποβάθμιση ή καταστροφή στα δασικά οικοσυστήματα. Στο θεσμικό οπλοστάσιο του κράτους, πρέπει να ανήκει μία συστηματοποιημένη δασική νομοθεσία, στόχος που για να καταστεί απτή πραγματικότητα επιβάλλεται η οργάνωση και κωδικοποίηση της δασικής νομοθεσίας εν γένει αλλά και ειδικά της αναδασωτικής, με την θέσπιση κανόνων δικαίου που συνάδουν με τις πάγιες νομολογιακές παραδοχές.

Η απόφαση 2499/2012 του Συμβουλίου της Επικρατείας που επιτρέπει την ανάπτυξη αιολικού πάρκου σε αναδασωτέες περιοχές:

ΣτΕ Ολ. 2499/2012

Πρόεδρος: Κ. Μενουδάκος

Εισηγητής: Αικ. Σακελλαροπούλου

Δικηγόροι: Μ. Χαϊνταρλής, Δημ. Αναστασόπουλος, Γλ. Σιούτη, Εμ. Βελεγράκης, Δημ. Μέλισσας

Δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ο συνταγματικός νομοθέτης είχε τη βούληση να απαγορεύσει τη χρησιμοποίηση αναδασωτέων εκτάσεων ακόμη και για σκοπούς ιδιαίτερης σημασίας για το δημόσιο συμφέρον που δεν μπορούν να καλυφθούν με άλλο τρόπο. Κατά την έννοια της συνταγματικής διάταξης για την αναδάσωση, αν και θεσπίζεται αυστηρό καθεστώς προστασίας για τις αναδασωτέες εκτάσεις, δεν αποκλείεται η θέσπιση ρύθμισης, με την οποία παρέχεται η δυνατότητα, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να εγκριθεί επέμβαση σε έκταση που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα, ακόμη και πριν ανακτήσει τη δασική μορφή της. Και τούτο, προκειμένου να εκτελεστεί έργο, το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία, εφόσον η εκτέλεση του υπόψη έργου στην έκταση αυτή είναι απολύτως αναγκαία και επιτακτική, στο μέτρο που η παρέλευση του απαιτούμενου για την πραγματοποίηση της αναδάσωσης χρονικού διαστήματος, θα είχε ως συνέπεια τη ματαίωση του επιδιωκόμενου δημόσιου σκοπού.

Άλλωστε, ο εκτελεστικός του Συντάγματος ν. 998/1979, διέκρινε τα σημαντικά, κατά τις αντιλήψεις της εποχής εκείνης, έργα υποδομής, δηλαδή τα στρατιωτικά έργα, για τα οποία αναγνώρισε τη δυνατότητα να εκτελούνται και σε αναδασωτέες εκτάσεις. Την ίδια δυνατότητα αναγνώ­ρισε μεταγενέστερα ο νομοθέτης και για την εκτέλεση σημαντικών δημοσίων έργων και έργων υποδομής, μεταξύ των οποίων οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και τα συνοδά έργα, για τα οποία εκδίδεται σχετική έγκριση επέμβασης.

Ενόψει, πάντως, του εξαιρετικού χαρακτήρα της επέμβασης στις περιπτώσεις αυτές, η σχετική εγκριτική απόφαση πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς, με κριτήρια αναφερόμενα τόσο στην ιδιαίτερη σημασία του έργου, ασυνδέτως προς την επιδίωξη αποδοτικότερης για το φορέα οικονομικής εκμετάλλευσης, όσο και στην αναγκαιότητα εκτέλεσής του στην αναδασωτέα έκταση πριν από την πραγματοποίηση της αναδάσωσης, με γνώμονα αφενός την ανάγκη προστασίας του δασικού οικοσυστήματος και αφετέρου την εξυπηρέτηση του δημόσιου σκοπού στον οποίο αποβλέπει το έργο.

Βασικές σκέψεις

  • Επειδή, με την αίτηση αυτή, όπως συμπληρώθηκε με το από 5.2.2010 δικόγραφο προσθέτων λόγων, ζητείται η ακύρωση: α) της υπ’ αριθμ. 56807/5437/10.7.2009 (ορθή επανάληψη από 15.7.2009) αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με την οποία εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για την εγκατάσταση και λειτουργία αιολικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ισχύος 36 ΜW, από την εταιρεία «Α. Ε. Α.Ε.», στη θέση «Μελίσσι», στην περιφέρεια του Δήμου Θίσβης Ν. Βοιωτίας, και β) της υπ’ αριθμ. 64016/5681/22.7.2009 αποφάσεως του ιδίου Γενικού Γραμματέα περί χορηγήσεως στην ως άνω εταιρεία άδειας εγκαταστάσεως για το ως άνω έργο.
  • Επειδή, η υπόθεση εισάγεται ενώπιον της Ολομελείας του Δικαστηρίου μετά την 2474/2011 παραπεμπτική απόφαση της επταμελούς συνθέσεως του Ε’ Τμήματος λόγω σπουδαιότητας.
  • Επειδή, λόγω κωλύματος, κατά την έννοια του άρθρου 26 του Ν. 3719/2008 (Α’ 214) του Συμβούλου Δ. Αλεξανδρή, τακτικού μέλους της συνθέσεως που εκδίκασε την ανωτέρω υπόθεση, λαμβάνει μέρος αντ’ αυτού στη διάσκεψη ως τακτικό μέλος η Σύμβουλος Ο. Ζύγουρα, αναπληρωματικό μέχρι τώρα μέλος της συνθέσεως (βλ. ΣτΕ 3500/2009 Ολομ. και Πρακτικό Διασκέψεως της Ολομελείας 115Α/2012).
  • Επειδή, με προφανές έννομο συμφέρον παρεμβαίνει υπέρ του κύρους των προσβαλλόμενων πράξεων η ανωτέρω εταιρεία «Α. Ε. Α.Ε.», υπέρ της οποίας εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις. Επίσης, με έννομο συμφέρον παρεμβαίνει η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας, η οποία έχει, μεταξύ άλλων, ως καταστατικό σκοπό την προώθηση και το συντονισμό της επιστημονικής έρευνας, της τεχνολογίας και των εφαρμογών της αιολικής ενέργειας, καθώς και τη διάδοση της χρήσεως των αιολικών συστημάτων ή μονάδων σε εθνικό επίπεδο. Τέλος, παραδεκτώς παρεμβαίνει, το πρώτον ενώπιον της Ολομελείας, ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ηλεκτροπαραγωγών από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΕΣΗΑΠΕ).
  • Επειδή, νομίμως συνεχίζεται η δίκη από το Δήμο Θηβαίων, ο οποίος δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 1 παρ. 2.7.Α.2 του ν. 3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα Καλλικράτης» (Α’ 87) έχει συσταθεί με συνένωση των Δήμων Θηβαίων, Βαγιών, Πλαταιών και του αιτούντος Δήμου Θίσβης και σύμφωνα με τα άρθρα 283 και 286 του ίδιου νόμου, υπεισήλθε στα δικαιώματα και υποχρεώσεις και συνεχίζει αυτοδικαίως τις εκκρεμείς δίκες των συνενωθέντων Δήμων, οι οποίοι καταργήθηκαν.
  • Επειδή, με έννομο συμφέρον και εν γένει παραδεκτώς ασκείται η κρινόμενη αίτηση από το Δήμο Θίσβης, ήδη Δήμο Θηβαίων, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται το επίμαχο έργο.
  • Επειδή, κατά τα προκύπτοντα από τα στοιχεία του φακέλου, με την πρώτη προσβαλλόμενη πράξη εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για την εγκατάσταση αιολικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) ισχύος 36 ΜW στη θέση «Μελίσσι», στην περιφέρεια του τέως Δήμου Θίσβης Ν. Βοιωτίας, ο οποίος αποτελείται από 12 ανεμογεννήτριες ισχύος 3 ΜW η καθεμιά και οικίσκο ελέγχου 120 τ.μ., εγκαθίσταται δε σε περιοχή του όρους Ελικώνα που αποτελεί τμήμα μείζονος δασικής αναδασωτέας εκτάσεως. Όπως αναφέρεται στην προσβαλλομένη, η πρόσβαση στο χώρο του ΑΣΠΗΕ θα πραγματοποιηθεί μέσω του υφιστάμενου οδικού δικτύου της περιοχής, με παράλληλη διάνοιξη νέας οδού πρόσβασης συνολικού μήκους 4,3 χλμ., εντός δε του ΑΣΠΗΕ θα διανοιχτεί εσωτερική οδοποιία για τη διασύνδεση των ανεμογεννητριών (Α/Γ) συνολικού μήκους 4,7 χλμ. περίπου. Εξάλλου, με την ΠΕ.ΧΩ. 7730/06/2.1.2007 πράξη του, ο Γενικός Διευθυντής Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας γνωμοδότησε θετικά, στο πλαίσιο της διαδικασίας Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης, ως προς την κατασκευή και λειτουργία του έργου, αφού έλαβε υπ’ όψη θετικές γνωμοδοτήσεις της Διευθύνσεως Δασών της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας (έγγραφο 5511/1.12.2006), των οικείων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού (έγγραφα 1801/28.12.2006 της 23ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, 92/15. 2.2006 της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων Αττικής και 2286/11.5.2006 της Θ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων), του Γ.Ε.Ε.Θ.Α. (έγγραφο Φ.100.1/68714/ Σ1254/21.2.2006), του Ο.Τ.Ε. (έγγραφο 523/490038/22.2.2006), της Υ.Π.Α. (έγγραφο Δ3/Δ/85/40/4.1.2006) και του Ε.Ο.Τ. (έγγραφο 507367/3.3. 2006). Ακολούθησε η έκδοση της δεύτερης προσβαλλομένης πράξεως του ίδιου Γενικού Γραμματέα, με την οποία χορηγήθηκε στην ως άνω εταιρεία άδεια εγκαταστάσεως για το ως άνω έργο με χρονική ισχύ δύο ετών. Μετά την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως εκδόθηκε η 27385/3199/28.4.2010 απόφαση της Γενικής Γραμματέως Στερεάς Ελλάδας, με την οποία τροποποιήθηκε η πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση περί εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων. Με την τροποποιητική αυτή απόφαση ορίστηκε ότι α) για τη διασύνδεση των Α/Γ θα διανοιχτεί εσωτερική οδοποιία συνολικού μήκους 5,3 χλμ. περίπου, αντί των αρχικώς προβλεπομένων 4,7 χλμ., με παράλληλα έργα διαμόρφωσης υφιστάμενης εσωτερικής οδοποιίας σε μήκος 2,3 χλμ., β) θα κατασκευαστεί υπόγεια γραμμή μεταφοράς μέσης τάσης που θα συνδέσει τον αιολικό σταθμό με τον υφιστάμενο Υ/Σ ανύψωσης τάσης που έχει κατασκευαστεί για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των αιολικών πάρκων της εταιρείας «ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Α.Ε.», στις θέσεις «Περδικοβούνι» και «Καλύβα», γ) για την εγκατάσταση του αιολικού σταθμού εγκρίνεται η επέμβαση σε δημόσια έκταση δασικού χαρακτήρα συνολικού εμβαδού 188.404. τ.μ., αντί των αρχικώς προβλεπομένων 186,555 τ.μ., δ) η συνολική έκταση χρήσης που θα καταλάβουν οι ανεμογεννήτριες θα ανέλθει σε 24.000 τ.μ., αντί των αρχικώς προβλεπομένων 21.600 τ.μ., και ε) προσαυξάνονται σε μικρή έκταση οι επιφάνειες του οδικού δικτύου, πρόσβασης στο χώρο του σταθμού με την κατασκευή τεσσάρων ραμπών για τη βελτίωση των ελιγμών. Εν συνεχεία, εκδόθηκε η 34653/3357/ 25.5.2010 απόφαση της Γενικής Γραμματέως Στερεάς Ελλάδας, με την οποία, συνεπεία της αμέσως προηγουμένης τροποποιητικής αποφάσεως, τροποποιήθηκε αντιστοίχως η δεύτερη προσβαλλόμενη απόφαση. Οι τροποποιητικές αυτές αποφάσεις θεωρήθηκαν συμπροσβαλλόμενες με την ως άνω παραπεμπτική απόφαση του Τμήματος.

 

Γράφει ο Χρήστος Ηλ. Τσίχλης*

Δικηγόρος Αθηνών – Συνταγματολόγος- Συνήγορος Αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος στην Ελλάδα- Δ.Σ. Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Δήμου Αθηναίων- Δ.Σ. ιδρύματος Μπότσαρη- Νομικός σύμβουλος Βορειοηπειρωτών

 

9 Αυγούστου, 2021 /  

Δασικοί Χάρτες: ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ – ΠΡΟΣΘΗΚΗ 11

Με νέα τροπολογία που προστέθηκε απόψε στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ με τίτλο “Ολοκληρωμένο πλαίσιο για τη διαχείριση των αποβλήτων – Ενσωμάτωση των Οδηγιών 2018/851 και 2018/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Μαΐου 2018 για την τροποποίηση της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ περί αποβλήτων και της Οδηγίας 94/62/ΕΚ περί συσκευασιών και απορριμμάτων συσκευασιών, πλαίσιο οργάνωσης του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης, διατάξεις για τα πλαστικά προϊόντα, επείγουσες διατάξεις για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, χωροταξικές-πολεοδομικές και ενεργειακές ρυθμίσεις”, εισάγονται νέες ρυθμίσεις αναφορικά με τους δασικούς χάρτες.

Αναλυτικά:

Με το Άρθρο 1 επιλύεται το ιδιοκτησιακό καθεστώτος δασών, δασικών εκτάσεων και χορτολιβαδικών εκτάσεων των περιοχών του άρ. 62 του ν. 998/1979. Ειδικότερα, ορίζεται ότι η διοικητική αναγνώριση της κυριότητας ή άλλων εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί των ανωτέρω εκτάσεων που κείνται στις περιοχές του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62, διενεργείται από τα Συμβούλια Ιδιοκτησίας Δασών, Δασικών, Χορτολιβαδικών και Βραχωδών Εκτάσεων (Σ.Ι.Δ.Χ.Β.Ε.)

Με το Άρθρο 2 συνιστώνται Συμβούλια Ιδιοκτησίας Δασών, Δασικών, Χορτολιβαδικών και Βραχωδών Εκτάσεων (Σ.Ι.Δ.Χ.Β.Ε.). Στο άρθρο αυτό προβλέπεται η σύνθεση τους, καθώς και οι αρμοδιότητες αυτών.

Με τα άρθρα 1 & 2 επιλύονται οι ιδιοκτησιακές εκκρεμότητες μεταξύ ελληνικού Δημοσίου και ιδιωτών στις περιοχές της χώρας που δεν ισχύει το τεκμήριο της κυριότητάς του επί δασών και δασικών εκτάσεων, σύμφωνα με το 2ο εδάφιο του άρθρου 62 του ν.998/1979 (Α’ 289). Περαιτέρω, με την παρ. 2 του άρθρου 2 εισάγεται μεταβατική ρύθμιση σχετικά με την κατάργηση εκκρεμών δικών μεταξύ του Δημόσιου και ιδιωτών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού ή δημόσιου δικαίου με αντικείμενο την αναγνώριση της κυριότητας επί των ανωτέρω περιοχών και σχετικά με την ανάκληση εκδοθέντων σε βάρος ιδιωτών πρωτοκόλλων διοικητικής αποβολής.

Με το Άρθρο 3 αποσαφηνίζεται ότι τα αντιδιαβρωτικά -αντιπλημμυρικά έργα προστασίας καμένης δασικού χαρακτήρα έκτασης που έχει κηρυχθεί ή πληροί τις προϋποθέσεις να κηρυχθεί ως «αναδασωτέα» αποτελούν ειδικά δασοτεχνικά έργα, μη υπαγόμενα στον ν. 4014/2011 περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Περαιτέρω δε, προβλέπεται η έκδοση απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τον καθορισμό των ειδικότερων όρων, προϋποθέσεων, κριτηρίων, διαδικασιών, λοιπών τεχνικών ζητημάτων και κάθε άλλης αναγκαίας λεπτομέρειας σχετικά με τη μελέτη και εκτέλεση των ανωτέρω έργων.

Με το άρθρο 4 αποσαφηνίζεται η έννοια των απολύτως αναγκαίων έργων ή δραστηριοτήτων για τη λειτουργία των πάρκων ή αλσών.

Με το Άρθρο 5 προστίθεται στο άρθρο 10 του ν. 3208/2003, το οποίο προβλέπει τις περιπτώσεις μη προβολής δικαιωμάτων εκ μέρους του Δημοσίου στις δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις, νέο εδάφιο που αφορά ειδικώς στις εκτάσεις δασικής και χορτολιβαδικής μορφής που κείνται στις περιοχές του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 62 του ν. 998/1979.

Με το Άρθρο 6 επιδιώκεται η άρση ασάφειας που έχει προκληθεί κατά την εφαρμογή του άρθρου 60 του Δασικού Κώδικα [(ν.δ. 86/1969) (Α’ 7)], σχετικά με τις μεταβιβάσεις των αγροτικών τμημάτων ευρύτερων κτημάτων που περιλαμβάνουν τόσο αγροτικές, όσο και δασικές εκτάσεις. Με το εδάφιο που προστίθεται διευκρινίζεται ότι η μεταβίβαση των αγροτικών εκτάσεων ευρύτερου κτήματος στο οποίο περιέχονται και δασικές εκτάσεις χωρίς την προβλεπόμενη από την ως άνω διάταξη άδεια, δεν συνιστά παράνομη κατάτμηση.

Το πλήρες κείμενο:

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ- ΠΡΟΣΘΗΚΗ 11

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ  ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ

«Ολοκληρωμένο πλαίσιο για τη διαχείριση των αποβλήτων- Ενσωμάτωση των Οδηγιών

2018/851 και 2018/852 του  Ευρωπα’ίκού Κοινοβουλίου  και του  Συμβουλίου  της 30ής Μα’ϊου  2018  για  την  τροποποίηση της  Οδηγίας  2008/98/ΕΚ   περί αποβλήτων και της Οδηγίας 94/62/ΕΚ περί συσκευασιών και απορριμμάτων συσκευασιών, πλαίσιο οργάνωσης  του   Ελληνικού  Οργανισμού   Ανακύκλωσης,  διατάξεις   για   τα   πλαστικά προϊόντα, επείγουσες διατάξεις  για την προστασία του Φυσικού περιβάλλοντος, χωροταξικές-πολεοδομικές και ενεργειακές ρυθμίσεις»

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Επίλυση ιδιοκτησιακού  καθεστώτος δασών, δασικών εκτάσεων  και χορτολιβαδικών εκτάσεων των περιοχών του άρθρου  62 του ν. 998/1979 – Τροποποίηση της περ. δ) της παρ.5 του άρθρου 3 του ν. 998/1979

Το τρίτο εδάφιο της περ. δ) της παρ. 5 του άρθρου  3 του ν. 998/1979 (Α’ 289) τροποποιείται και η περ. δ) διαμορφώνεται ως εξής:

«δ)  Η  αναγνώριση της κυριότητας  ή άλλων εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί των εκτάσεων αυτών  υπάγεται  στην αρμοδιότητα των προβλεπομένων στο άρθρο  8 του παρόντος  νόμου Συμβουλίων  και των πολιτικών δικαστηρίων.  Οι υποθέσεις που προσάγονται στα Συμβούλια κρίνονται  κατά τις διατάξεις  του  α.ν. 1539/1938 (Α’488) όπως  ισχύει.  Ειδικά η διοικητική αναγνώριση  της κυριότητας ή άλλων εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί των ανωτέρω εκτάσεων που  κείνται στις περιοχές  του δευτέρου εδαφίου του άρθρου  62, διενεργείται από τα προβλεπόμενα στο άρθρο 8Α συμβούλια, σύμφωνα με τη διαδικασία της παρ. 3 του άρθρου 8Α».

Άρθρο 2

Διατάξεις για τη διοικητική αναγνώριση της ιδιοκτησίας στις περιοχές του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 62 του ν. 998/1979 – Προσθήκη άρθρου 8Α στον ν.998/1979

  1. Μετά το άρθρο 8 του ν. 998/1979 (Α’ 289) προστίθεται άρθρο 8Α, ως εξής:

«Άρθρο 8Α.

Συμβούλια  Ιδιοκτησίας Δασών, Δασικών, Χορτολιβαδικών και Βραχωδών Εκτάσεων (ΣΙΔΧΒΕ) που κείνται στις περιοχές του δευτέρου εδαφίου του άρθρου  62 του ν. 998/1979,

  1. Για τη διοικητική   αναγνώριση   εκ  μέρους   του   Δημοσίου   της   κυριότητας   ή   άλλων εμπραγμάτων δικαιωμάτων ιδιωτών ή νομικών προσώπων δημοσίου  ή ιδιωτικού δικαίου επί των δασών, των δασικών εκτάσεων  και των εκτάσεων των παρ. 5α και 5β του άρθρου  3 που κείνται  στις  περιοχές   του  δευτέρου  εδαφίου  του  άρθρου   62  συνιστώνται   τουλάχιστον τέσσερα (4) Συμβούλια Ιδιοκτησίας, που έχουν αντίστοιχα ως έδρα την Κέρκυρα, το Ηράκλειο Κρήτης, τη Μυτιλήνη και τον Πειραιά.

Η τοπική αρμοδιότητα εκάστου των ανωτέρω συμβουλίων εκτείνεται : α) του πρώτου, στις περιφέρειες των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, β) του δεύτερου, στις περιφέρειες των Πρωτοδικείων της Κρήτης, γ) του τρίτου, στις περιφέρειες των Πρωτοδικείων των  Περιφερειακών  Ενοτήτων Λέσβου, Σάμου και Χίου και, δ) του τέταρτου,  στις περιφέρειες των Πρωτοδικείων  Κυκλάδων, στις νήσους  Κύθηρα και Αντικύθηρα και στην περιοχή  της Μάνης, όπως  αυτή  ορίζεται από τα διοικητικά όρια των Δήμων Ανατολικής και Δυτικής Μάνης.

  1. Έκαστο Συμβούλιο Ιδιοκτησίας αποτελείται από :

α) έναν πάρεδρο του  Νομικού Συμβουλίου του  Κράτους, ως πρόεδρο ή έναν δικηγόρο τουλάχιστον παρ ‘ εφέταις, αναπληρούμενο από τον νόμιμο αναπληρωτή του,

β) τον προϊστάμενο  της οικείας  Κτηματικής Υπηρεσίας, αναπληρούμενο από  τον  νόμιμο αναπληρωτή του και

γ) τον προϊστάμενο της Διεύθυνσης  Δασών της έδρας του Συμβουλίου, αναπληρούμενο από τον νόμιμο αναπληρωτή του.

Ο πρόεδρος  και τα μέλη των ως άνω συμβουλίων  με τους αναπληρωτές τους, ορίζονται με απόφαση  του Συντονιστή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης επί διετή θητεία,  η οποία μπορεί να ανανεώνεται. Η  συνεδρίαση μπορεί  να διεξαχθεί  και με τηλεδιάσκεψη ως προς ορισμένα ή και ως προς όλα τα μέλη.

  1. Τα Συμβούλια Ιδιοκτησίας της παρ. 1επιλαμβάνονται της αναγνωρίσεως της κυριότητας ή άλλου εμπραγμάτου δικαιώματος  με  αίτηση  του   ενδιαφερομένου  ιδιώτη   ή  νομικού προσώπου, επί τη βάσει προσκομιζομένων  υπ’ αυτών νόμιμα μεταγεγραμμένων τίτλων ιδιοκτησίας, οι οποίοι έχουν συνταχθεί  το αργότερο  μέχρι την 1η.7.2001, έστω και αν έχουν μεταγραφεί  μεταγενέστερα και οι οποίοι  συνοδεύονται από  τοπογραφικά διαγράμματα, εξαρτημένα  στο  Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς  1987  (ΕΓΣΑ 87), στα οποία αποτυπώνεται η περιγραφόμενη στους τίτλους έκταση όπως και επί τη βάσει όσων στοιχείων τηρούνται στη δασική υπηρεσία. Τα Συμβούλια μπορούν  να ζητήσουν και την αποστολή από άλλες δημόσιες  υπηρεσίες  κάθε χρήσιμου εγγράφου ή άλλου  στοιχείου  ή να διατάξουν  τη διενέργεια  ειδικής  έρευνας  ή πραγματογνωμοσύνης προς διαμόρφωση ασφαλούς  κρίσεως περί των προβαλλομένων ιδιωτικών δικαιωμάτων. Περισσότερες  αιτήσεις   που   αφορούν  στην  ίδια   έκταση   ή   σε  συνεχόμενα   τμήματα, εξετάζονται από  κοινού. Τα ως άνω  Συμβούλια,  μετά την ανάγνωση  της εισηγήσεως  του ορισθέντος εισηγητού,  γνωμοδοτούν αιτιολογημένα  επί εκάστης  υποθέσεως. Η  κρίση των Συμβουλίων  σχηματίζεται  με  ελεύθερη   εκτίμηση  των  ως  άνω  αποδεικτικών   στοιχείων υπόκειται δε στην έγκριση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δυναμένου να αποδεχθεί  ή μη αυτή, εν όλω ή εν μέρει, αλλά επ’ ωφελεία του  Δημοσίου, όχι όμως  και να τροποποιήσει αυτήν εις βάρος του Δημοσίου. Σε περίπτωση που το δικαίωμα της κυριότητας επί των ανωτέρω εκτάσεων έχει καταχωρηθεί υπέρ  ιδιωτών  στα  κτηματολογικά  βιβλία  των  οικείων  κτηματολογικών  γραφείων   και το ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει  δικαιώματα  κυριότητας επ’ αυτών κατ’ εφαρμογή της περ. IV  της παρ.  1 του  άρθρου  10  του  ν. 3208/2003 (Α’ 303), δεν  ακολουθείται η ανωτέρω διαδικασία.
  2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Οικονομικών, και Δικαιοσύνης καθορίζονται    ειδικότερα    τα   θέματα    της   συγκρότησης    και   εσωτερικής οργάνωσης των Συμβουλίων  Ιδιοκτησίας, τα της λειτουργίας  και της ενώπιον  αυτών διαδικασίας προς κρίση των υποθέσεων και έκδοση των γνωμοδοτήσεών τους, περιλαμβανομένης και της εκπροσωπήσεως ή αυτοπρόσωπης παραστάσεως των ενδιαφερομένων, τα της συλλογής του αποδεικτικού υλικού και εξετάσεως  μαρτύρων, τα της ανάθεσης πραγματογνωμοσύνης, τα της  κοινοποιήσεως των γνωμοδοτήσεων στους ενδιαφερομένους  και  τις  δημόσιες   αρχές,   τα  της  εκδόσεως   και  κοινοποιήσεως  των υπουργικών  αποφάσεων, όπως  και τα της εκτελέσεως αυτών.
  3. Μέχρι τη συγκρότηση των Συμβουλίων Ιδιοκτησίας της παρ. 1, αρμόδια για τη διοικητική αναγνώριση  της κυριότητας ή άλλων εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί των ανωτέρω  εκτάσεων κατά τη διαδικασία της παρ. 3 είναι τα Συμβούλια Ιδιοκτησίας Δασών του άρθρου  8.
  4. Με την κοινή απόφαση της παρ. 4 είναι δυνατόν να ιδρύονται  περισσότερα Συμβούλια Ιδιοκτησίας και να καθορίζονται  η έδρα  και η περιφέρεια εκάστου  των ιδρυομένων Συμβουλίων.»
  1. Το ελληνικό Δημόσιο δεν  ασκεί  ένδικα  μέσα  κατά αποφάσεων του  κτηματολογικού δικαστή με τις οποίες  αναγνωρίζεται η κυριότητα  ή άλλο εμπράγματο δικαίωμα  ιδιωτών  ή νομικών προσώπων δημοσίου  ή ιδιωτικού δικαίου  επί των ανωτέρω  εκτάσεων, εφόσον  δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας  ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης  της κυριότητάς του. Πρωτόκολλα Διοικητικής Αποβολής που εκδόθηκαν  μέχρι την έναρξη  ισχύος του παρόντος και αναφέρονται στις παραπάνω εκτάσεις ανακαλούνται από τότε που εκδόθηκαν.

Αρθρο 3

Επιτάχυνση  της μελέτης  και εκτέλεσης έργων  προστασίας καμένων εκτάσεων με δασικό χαρακτήρα- Τροποποίηση της περ. στ) της παρ. 3 του άρθρου 25 του ν. 998/1979

Στην περ. στ’ της παρ. 3 του άρθρου 25 του ν. 998/1979  (Α’ 289), προστίθενται δεύτερο, τρίτο και τέταρτο εδάφια  και η περ. στ) διαμορφώνεται ως εξής:

«στ) Την κατ’ απόλυτη  προτεραιότητα και με τη διαδικασία του εξαιρετικά επείγοντος χαρακτήρα  εκτέλεση των από  το πρόγραμμα δασικών  έργων προβλεπομένων κατασκευών και εργασιών.  Το πρώτο εδάφιο ισχύει και για την εκπόνηση μελετών  και την εκτέλεση  των έργων  σε  ό,τι  αφορά   στα  αντιδιαβρωτικά – αντιπλημμυρικά έργα  προστασίας   καμένης έκτασης δασικού  χαρακτήρα  που έχει κηρυχθεί ή πληροί τις προϋποθέσεις για να κηρυχθεί αναδασωτέα. Τα ανωτέρω  αποτελούν ειδικά δασοτεχνικά  έργα,  που προβλέπονται από το άρθρο 16 του παρόντος  νόμου,  υπάγονται  στην παρ. 11 του άρθρου  1 του ν. 3208/2003 (Α’

303)  και εξαιρούνται   από  το  άρθρο  1 του  ν. 4014/2011 (Α’ 209).  Οι ειδικότεροι   όροι, προϋποθέσεις, κριτήρια, διαδικασίες, λοιπά τεχνικά ζητήματα και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος  και Ενέργειας.».

Αρθρο 4

Επιτρεπτές  επεμβάσεις σε πάρκα και άλση -Τροποποίηση άρθρου 59 ν. 998/1979

Το δεύτερο  εδάφιο της παρ. 2α του άρθρου  59 του ν. 998/1979  (Α’ 289) τροποποιείται και η παρ. 2α διαμορφώνεται ως εξής:

«2α.  Η  παραχώρηση της χρήσεως  πάρκου  ή  άλσους  επιτρέπεται μόνο  σε ο.τ.α.  α’  και β’ βαθμού, με  απόφαση του  Συντονιστή  της οικείας  Αποκεντρωμένης  Διοίκησης,  μετά  από εισήγηση  της αρμόδιας  περιφερειακής δασικής  υπηρεσίας,  υπό τον όρο της μη μεταβολής του προορισμού  ή της χρήσης της παραχωρούμενης έκτασης.

Επιτρέπονται  έργα  ή δραστηριότητες που  είναι απολύτως  αναγκαία  για τη λειτουργία  του πάρκου  ή άλσους, όπως τα οριζόμενα στις περ. α’, β’ και γ’ της παρ. 1 του άρθρου  20 του ν.4067/2012   (Α’  79),   η  κατασκευή   έργων   κοινής  ωφέλειας  συμπεριλαμβανομένων  και υπόγειων  υδατοδεξαμενών, δραστηριότητες εστίασης  και ήπιας αναψυχής περιορισμένης έκτασης, καθώς και η ανέγερση μικρών ναών γνωστών θρησκειών μέγιστου εμβαδού βάσης δεκαπέντε  (15) τ.μ. που δεν αλλοιώνουν  τον προορισμό τους».

Άρθρο 5

Ιδιοκτησιακές ρυθμίσεις νια τις δασικού και χορτολιβαδικού χαρακτήρα εκτάσεις των περιοχών του δευτέρου εδαφίου  του άρθρου 62 του ν. 998/1979  -Τροποποίηση της παρ. 1του άρθρου 10 του ν. 3208/2003

Στην παρ. 1του άρθρου  10 του ν. 3208/2003 (Α’ 303), προστίθεται  περ. IV ως εξής:

« IV. Περιλαμβάνονται σε περιοχές του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του ν. 998/1979 (Α’289), για τις οποίες  το ελληνικό Δημόσιο δεν διαθέτει  τίτλους  ιδιοκτησίας  ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητάς του, όπως πράξεις μίσθωσης, παραχώρησης ή άλλης εκμετάλλευσης,  αξιοποίησης  και προστασίας  της έκτασης ως δημόσιας  και, συγχρόνως,  οι διεκδικούντες την έκταση διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας, οι ίδιοι ή οι δικαιοπάροχοί τους, οι οποίοι  έχουν συνταχθεί  μέχρι την 1η.7.2001 το αργότερο,  έστω και εάν έχουν  μεταγραφεί μεταγενέστερα κι εφόσον  ήδη κατά τη σύνταξη του τίτλου του διεκδικούντος  ή του δικαιοπαρόχου του αυτοί τελούσαν σε καλή πίστη και η έκταση δεν διεκδικούνταν από το Δημόσιο. Σε περίπτωση  που το δικαίωμα  της κυριότητας επί των ανωτέρω  εκτάσεων  έχει καταχωρηθεί  υπέρ ιδιωτών ή νομικών προσώπων  δημοσίου  ή ιδιωτικού δικαίου στα κτηματολογικά βιβλία των οικείων κτηματολογικών γραφείων, το ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει  δικαιώματα κυριότητας επ’ αυτών  και δεν ασκεί τα ένδικα βοηθήματα που προβλέπονται στο άρθρο 6 του ν. 2664/1998 (Α’ 275).»

Άρθρο 6

Κατάτμηση μεικτών δασικών και μη δασικών εκτάσεων- Προσθήκη εδαφίου στην παρ. 3 του άρθρου 60 του ν.δ. 86/18.1.1969

Στην παρ. 3 του άρθρου  60 του ν.δ. 86/18.1.1969 «Δασικός Κώδιξ» (Α’ 7) προστίθεται τρίτο εδάφιο και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Η  μεταβίβαση  αυτοτελών  ιδιωτικών δασοτεμαχίων που  δεν συνορεύουν μεταξύ τους, καθώς  και η μεταβίβαση   ιδανικού  εξ αδιαιρέτου μεριδίου   ιδιωτικού  δάσους   ή δασικής έκτασης δεν συνιστά κατάτμηση. Δρόμοι, αντιπυρικές  ζώνες και άλλα τεχνικά έργα που κατασκευάζονται  εντός δασών  και δασικών  εκτάσεων,  καθώς  και νομίμως  κηρυσσόμενες αναγκαστικές   απαλλοτριώσεις  δεν   συνιστούν   κατάτμηση   αυτών.   Η    μεταβίβαση   των αγροτικών εκτάσεων ευρύτερου κτήματος στο οποίο περιέχονται  και δασικές εκτάσεις, χωρίς την άδεια της παρ. 1 δεν συνιστά παράνομη κατάτμηση, ανεξάρτητα από το εάν τα τμήματα που προκύπτουν  από τη μεταβίβαση  είναι άρτια και οικοδομήσιμα.»

 

Επι της ουσίας ανάλυση:

Φρένο στο …μακρύ χέρι του Δημοσίου, το οποίο διεκδικούσε πλήθος εκτάσεων, τις οποίες θεωρούσε δασικές συντελώντας στη συντήρηση πολυετών ιδιοκτησιακών εκκρεμοτήτων και δικαστικών διαμαχών με ιδιώτες, δίνει τροπολογία του υπουργείου Περιβάλλοντος, η οποία παράλληλα στόχο έχει να κάμψει το μπαράζ αντιδράσεων που ακολούθησαν την ανάρτηση των δασικών χαρτών σε πολλές περιοχές της χώρας.

Η πολυαναμενόμενη ρύθμιση πρακτικά απαγορεύει στο Δημόσιο στις περιοχές που δεν ισχύει το τεκμήριο της κυριότητας να ασκεί ένδικα μέσα κατά αποφάσεων του κτηματολογικού δικαστή, με τις οποίες αναγνωρίζεται η κυριότητα ή άλλο εμπράγματο δικαίωμα ιδιωτών ή νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου επί των ανωτέρω εκτάσεων, εφόσον δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητάς του.

Επιπλέον, ορίζει ότι πρωτόκολλα Διοικητικής Αποβολής που εκδόθηκαν μέχρι την ψήφιση της συγκεκριμένης τροπολογίας και αναφέρονται στις παραπάνω εκτάσεις, ανακαλούνται από τότε που εκδόθηκαν.

Η ρύθμιση αφορά στις περιφέρειες των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, των Νομών Λέσβου, Σάμου, Χίου και Κυκλάδων, των νήσων Κυθήρων, Αντικυθήρων, καθώς και της περιοχής της Μάνης (ανατολική και δυτική).

Με τη νέα ρύθμιση δίνεται αυξημένος ρόλος αποφάσεων στα Συμβούλια Ιδιοκτησίας Δασών, Δασικών, Χορτολιβαδικών και Βραχωδών Εκτάσεων και τα Συμβούλια Ιδιοκτησίας στις κατά τόπους περιοχές. Στα Συμβούλια αυτά, ο αριθμός των οποίων προβλέπεται να αυξηθεί, θα μπορούν να καταφεύγουν οι ιδιώτες, για να εκδοθούν αποφάσεις ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων.

Τέλος στις άνευ τίτλων διεκδικήσεις του Δημοσίου

Επιπλέον, ορίζεται ξεκάθαρα ότι εφόσον υπάρχουν στα χέρια των ιδιωτών συμβόλαια γεωτεμαχίων που έχουν συνταχθεί έως την 1η Ιουλίου 2001 – ακόμα και αν αυτά έχουν μεταγραφεί μεταγενέστερα – και το Δημόσιο δε διαθέτει τίτλους ή άλλα αποδεικτικά κυριότητας, δεν μπορεί να διεκδικήσει τις εν λόγω εκτάσεις. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ρύθμιση αφορά περιοχές: «για τις οποίες το ελληνικό Δημόσιο δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητάς του, όπως πράξεις μίσθωσης, παραχώρησης ή άλλης εκμετάλλευσης, αξιοποίησης και προστασίας της έκτασης ως δημόσιας και, συγχρόνως, οι διεκδικούντες την έκταση διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας, οι ίδιοι ή οι δικαιοπάροχοί τους, οι οποίοι έχουν συνταχθεί μέχρι την 1η.7.2001 το αργότερο, έστω και εάν έχουν μεταγράφει μεταγενέστερα κι εφόσον ήδη κατά τη σύνταξη του τίτλου του διεκδικούντος ή του δικαιοπαρόχου του αυτοί τελούσαν σε καλή πίστη και η έκταση δεν διεκδικούνταν από το Δημόσιο. Σε περίπτωση που το δικαίωμα της κυριότητας επί των ανωτέρω εκτάσεων έχει καταχωρηθεί υπέρ ιδιωτών ή νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου στα κτηματολογικά βιβλία των οικείων κτηματολογικών γραφείων, το ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επ’ αυτών και δεν ασκεί τα ένδικα βοηθήματα που προβλέπονται στο άρθρο 6 του ν. 2664/1998 (Α’ 275)».

Όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας, η συγκεκριμένη ρύθμιση έρχεται να επιλύσει ιδιοκτησιακά ζητήματα και εκκρεμότητες καθώς είναι γνωστό ότι το Δημόσιο προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε όλα ανεξαιρέτως τα δάση, τις δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις. Ωστόσο στις περιοχές που δεν ισχύει το τεκμήριο κυριότητάς του η απόδειξη τον ισχυρισμών του περί ιδίας κυριότητας ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων είναι ιδιαίτερα δυσχερής, με αποτέλεσμα οι εμπράγματες διαφορές που φτάνουν στις αίθουσες των δικαστηρίων να επιλύονται κατά κανόνα υπέρ των ιδιωτών. «Στις περιοχές αυτές παρατηρείται το φαινόμενο οι υπηρεσίες του Δημοσίου και τα δικαστήρια να απασχολούνται με πλήθος εμπραγμάτων διαφορών με προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα και παράλληλα να προκαλείται αίσθημα αδικίας στους πολίτες, οι οποίοι καλούνται να υποβληθούν σε μεγάλες δαπάνες για να αποδείξουν δικαστικά την κυριότητα τους» επισημαίνει το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Προσθέτει μάλιστα πως όπως έχει κριθεί και με αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικράτειας (ΣτΕ 805/2016) στις περιπτώσεις δασών και δασικών εκτάσεων που βρίσκονται σε περιοχές που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ως άνω τεκμηρίου, μόνη η διοικητική πράξη του χαρακτηρισμού ή της διαπιστώσεως του χαρακτήρα της εκτάσεως δεν αρκεί για την εγγραφή δικαιώματος κυριότητας του Δημοσίου, χωρίς την επίκληση και απόδειξη της κτήσεως του με συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία.

Ετσι, πλέον το βάρος αναγνώρισης της κυριότητας θα πέφτει στα Συμβούλια Ιδιοκτησίας Δασών στις κατά τόπους περιοχές, στα οποία θα μπορούν να υποβάλουν σχετική αίτηση οι ενδιαφερόμενοι. Προϋπόθεση είναι να διαθέτουν συμβόλαια 20ετίας, καθώς όπως ξεκαθαρίζεται στη ρύθμιση, οι αιτήσεις θα υποβάλλονται «επί τη βάσει προσκομιζομένων υπ’ αυτών νόμιμα μεταγεγραμμένων τίτλων ιδιοκτησίας, οι οποίοι έχουν συνταχθεί το αργότερο μέχρι την 1η.7.2001, έστω και αν έχουν μεταγράφει μεταγενέστερα και οι οποίοι συνοδεύονται από τοπογραφικά διαγράμματα, εξαρτημένα στο Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς 1987 (ΕΓΣΑ 87), στα οποία αποτυπώνεται η περιγραφόμενη στους τίτλους έκταση όπως και επί τη βάσει όσων στοιχείων τηρούνται στη δασική υπηρεσία. Τα Συμβούλια μπορούν να ζητήσουν και την αποστολή από άλλες δημόσιες υπηρεσίες κάθε χρήσιμου εγγράφου ή άλλου στοιχείου ή να διατάξουν τη διενέργεια ειδικής έρευνας ή πραγματογνωμοσύνης προς διαμόρφωση ασφαλούς κρίσεως περί των προβαλλομένων ιδιωτικών δικαιωμάτων».

Λύση και για τις μεταβιβάσεις

Επιπλέον, η τροπολογία δίνει λύση και στο ζήτημα των μεταβιβάσεων αγροτικών τμημάτων που βρίσκονται σε ευρύτερα κτήματα, τα οποία περιλαμβάνουν αγροτικές και δασικές εκτάσεις ξεκαθαρίζοντας ότι η μεταβίβαση των αγροτικών τμημάτων δε συνιστά παράνομη κατάτμηση.

Συγκεκριμένα αναφέρει ότι δρόμοι, αντιπυρικές ζώνες και άλλα τεχνικά έργα που κατασκευάζονται εντός δασών και δασικών εκτάσεων, καθώς και νομίμως κηρυσσόμενες αναγκαστικές απαλλοτριώσεις δε συνιστούν κατάτμηση αυτών.

Για την αιτιολόγηση της ρύθμισης, το υπουργείο σημειώνει: «επειδή στα δάση και στις δασικές εκτάσεις ισχύει, το τεκμήριο της κυριότητας του ελληνικού Δημοσίου και σε αρκετές περιπτώσεις το ζήτημα της ιδιοκτησίας δεν έχει λυθεί έναντι του Δημοσίου, οι συμβολαιογράφοι αρνούνται να συντάξουν συμβόλαια, όχι μόνο για την ευρύτερη έκταση, στην οποία περιλαμβάνονται εκτός από αγροτικές και δασικές εκτάσεις, αλλά και αυτοτελώς για τα αγροτικά τμήματά της. Δυνάμει της υφιστάμενης διάταξης απαγορεύεται η κατάτμηση της δασικής ιδιοκτησίας. Ωστόσο, δεν προκύπτει με σαφήνεια εάν απαγορεύεται και ο διαχωρισμός των αγροτικών εκτάσεων από τις δασικές εκτάσεις του ίδιου κτήματος με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες τέτοιων εκτάσεων να αδυνατούν να διαχωρίσουν τις αγροτικές από τις δασικές»

Έργα προστασίας σε καμένες εκτάσεις

Διαδικασίες fast track προβλέπονται για την επιτάχυνση των μελετών και των έργων κυρίως αντιδιαβρωτικών και αντιπλημμυρικών για την προστασία των καμένων δασικών εκτάσεων, τα οποία στο εξής θα μπορούν να προχωρούν ως ειδικά δασοτεχνικά έργα, τα οποία δεν υπάγονται στους κανόνες περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ενώ δε θα χρειάζεται γι΄αυτά η έκδοση απόφασης από τον υπουργό Περιβάλλοντος για τον καθορισμό των ειδικότερων όρων, προϋποθέσεων, κριτηρίων, διαδικασιών και λοιπών τεχνικών ζητημάτων.

Η ρύθμιση έχει στόχο να προχωρούν εγκαίρως τα συγκεκριμένα έργα, τα οποία είναι ιδιαίτερα κρίσιμα εξαιτίας της εμφάνισης ακραίων φαινομένων – αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης και κάνουν την εμφάνισή τους ολοένα και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια.

Έως τώρα οι δασικές υπηρεσίες, οι οποίες έχουν την ευθύνη αυτών των έργων, βρίσκονταν συχνά αντιμέτωπες με ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα μέσα στα οποία απαιτείται να ολοκληρώνονται οι διαδικασίες εκπόνησης μελετών, κατάλληλης αδειοδότησης, ανάθεσης και επίβλεψης των ανωτέρω έργων, γεγονός που καθιστούσε πρακτικά αδύνατη την έγκαιρη ανταπόκρισή τους. των υπηρεσιών στις υποχρεώσεις αυτές.

Ποιες δραστηριότητες θα επιτρέπονται στα άλση

Δραστηριότητες ήπιας αναψυχής και εστίασης, αλλά και ναοί θα είναι «ευπρόσδεκτοι» σε πάρκα και άλση, όπως ορίζει άλλο άρθρο της τροπολογίας του υπουργείου Περιβάλλοντος, το οποίο αιτιολογεί την παρέμβαση του προκειμένου να αποσαφηνίσει και να εξειδικεύσει τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες.

Συγκεκριμενα επισημαίνεται ότι η παραχώρηση χρήσης πάρκου ή άλσους επιτρέπεται στον δήμο ή την Περιφέρεια, ενώ επιτρέπονται έργα και δραστηριότητες που είναι απολύτως αναγκαία για τη λειτουργία τους και συγκεκριμένα:

  • Κατασκευή έργων κοινής ωφέλειας συμπεριλαμβανομένων και υπόγειων υδατοδεξαμενών,
  • δραστηριότητες εστίασης και ήπιας αναψυχής περιορισμένης έκτασης, καθώς και
  • ανέγερση μικρών ναών γνωστών θρησκειών μέγιστου εμβαδού βάσης 15 τ.μ.

 

 

 

21 Ιουλίου, 2021 /  

Κυκλάδες: Διευκρινήσεις για τη διαδικασία αντιρρήσεων στους δασικούς χάρτες

Σε συνέχεια της αριθμ. 9095/23-2-2021(ΑΔΑ:ΩΘΙΣΟΡ1Ι-ΑΞ2) Απόφασης Ανάρτησης από την Δνση Δασών Κυκλάδων και πρόσκληση για υποβολή αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου του, με την  οποία αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Κτηματολογίου (https://www.ktimanet.gr/CitizenWebApp/Entrance_Page.aspx),ο Δασικός Χάρτης των  Περιφερειακών Ενοτήτων  Σύρου, Άνδρου, Τήνου, Νάξου, Θήρας, Κέας- Κύθνου, Πάρου, Μήλου, Μυκόνου διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν διοικητικές πράξεις της Υπηρεσίας  (τελεσίδικες πράξεις χαρακτηρισμού, αποφάσεις επιτροπών και απαντητικά έγγραφα  της υπηρεσίας μας περί του χαρακτήρα εκτάσεων τα οποία εκδόθηκαν από 11-06-1975 έως 30-04-1981 και θεωρούνται τελεσίδικα) οι οποίες δεν έχουν απεικονιστεί στον  αναρτημένο δασικό χάρτη για τεχνικούς κυρίως λόγους (παλιά τοπογραφικά, χωρίς  συντεταγμένες).

Οι πολίτες που διαθέτουν τις ανωτέρω αναφερόμενες διοικητικές πράξεις, παρακαλούνται να  ελέγξουν αν οι ιδιοκτησίες τους έχουν αποτυπωθεί ορθά στο δασικό χάρτη.

Σε αντίθετη περίπτωση,   πρέπει να μεριμνήσουν ώστε  να υποβάλουν στην ειδική πλατφόρμα ατελώς, αίτημα για πρόδηλο σφάλμα, αποστέλλοντας στην Υπηρεσία φυσικό φάκελο με τα  απαραίτητα στοιχεία ώστε να  προβούμε στον έλεγχο,  για την αποδοχή του αιτήματός τους.

Απαραίτητα δικαιολογητικά:

  1. Αποδεικτικό υποβολής  αιτήματος διόρθωσης πρόδηλου  σφάλματος
  2. Φωτοαντίγραφο των δυο όψεων της αστυνομικής ταυτότητας
  3. Φωτοαντίγραφο της διοικητικής πράξης που δεν έχει αποτυπωθεί στον αναρτημένο δασικό  χάρτη
  4. Σύγχρονο εξαρτημένο τοπογραφικό διάγραμμα της έκτασης (ΕΓΣΑ 87) που αφορά στην ανωτέρω διοικητική πράξη, επί του οποίου θα βεβαιώνεται από τον συντάκτη μηχανικό ότι  προέκυψε από την εξάρτηση του παλαιού τοπογραφικού διαγράμματος που συνόδευε τη  σχετική πράξη, καθώς και ψηφιακό αρχείο του.
  5. Στοιχείο εννόμου συμφέροντος (συμβόλαιο, διαθήκη, Ε9, κλπ)

Σε περίπτωση που οι πολίτες διαθέτουν εκτάσεις οι οποίες έχουν παραχωρηθεί με ειδικά παραχωρητήρια (εποικιστικές εκτάσεις) οι οποίες δεν έχουν αποτυπωθεί στο Δασικό Χάρτη, επίσης,  μπορούν να υποβάλλουν αίτημα διόρθωσης πρόδηλου σφάλματος, προσκομίζοντας εκτός των παραπάνω δικαιολογητικών , έγγραφο ταυτοποίησης της έκτασης από την αρμόδια Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας Κυκλάδων-Τμήμα Εποικισμού.

Πληροφορίες για το περιεχόμενο των αναρτημένων δασικών χαρτών και του τρόπου  υποβολής των αντιρρήσεων καθώς και για  ραντεβού, σύμφωνα με τα ισχύοντα περιοριστικά μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας,  επικοινωνήσετε με τα αντίστοιχα ΣΥΑΔΧ, α) στην έδρα της Υπηρεσίας, Σύρο,  στο τηλέφωνο 22810-85509, ηλ.δνση (syadx.syros@apdaigaiou.gov.gr), β) Νάξο στο τηλέφωνο 22850-25089 ηλ.δνση (syadx.naxos@apdaigaiou.gov.gr)  και γ)Πειραιά στα τηλέφωνα 2132026859,2132026812 ηλ.δνση (syadx.peiraias@apdaigaiou.gov.gr)

Τα παραπάνω ισχύουν και για περιοχές που υπάρχουν ήδη κυρωμένοι δασικοί χάρτες, με τα απαραίτητα δικαιολογητικά να πρέπει  κατατεθούν απευθείας στην Υπηρεσία μας, ώστε οι πιθανές διορθώσεις να συμπεριληφθούν στην αναμόρφωση του Δασικού Χάρτη.

Προθεσμία υποβολής προδήλων σφαλμάτων ώστε να περιληφθούν στον αναμορφωμένο Δασικό Χάρτη : έως 30-09-2021.

Προθεσμία υποβολής αντιρρήσεων, έως 17-12-2021 για κατοίκους εσωτερικού και έως 07-01-2022 για κατοίκους εξωτερικού (αρ.πρ. 26215/2021 Απόφασή μας,  ΑΔΑ: ΩΘ7ΝΟΡ1Ι-ΠΥΘ)

Η Αν.Δντρια Δασών Κυκλάδων

Μαρία Φωσκόλου

10 Ιουνίου, 2021 /